De Twentse voetbalcultuur redt abraham

Geplaatst op 23 maart 2015 door Kees Hendriksen   ·   2 Reacties

Opeens was daar het bericht dat er geen groot feest zou komen rondom de 50ste verjaardag van FC Twente. Gezien de penibele financiële situatie waarin Twente verkeert, leek het de club niet het goede moment om een feestje te gaan bouwen. Deze beslissing toont aan dat de club zich nog slecht kan verplaatsen in de denkwereld van de supporter. Het is namelijk juist het moment om een feestje te bouwen. Met een 50-jarig bestaan vier je namelijk geen verjaardag, je viert een verleden en een toekomst.

Voetbal is cultuur. De afgelopen jaren is FC Twente zich gaan gedragen als een boer in een maatpak die z’n woorden stuntelend uitsprak met een rollende R. De club en supporter raakte in rap tempo van elkaar vervreemd en de sympathie voor het ros ging ook in de rest van Nederland in rook op. Het is nu tijd om weer normaal te gaan doen. De ware supporter heeft zijn identiteit namelijk niet verloren en staat te popelen om weer trots te zijn op hun FC Twente. Het FC Twente waar ze vroeger, zonder al die onnodig dure spelers en poespas, ook voor juichten. Harder zelfs.

Eigenlijk kan FC Twente gezien de situatie in de Engelse competitie ook niet anders. In Nederland kijken ze met een hanglip naar het eiland alsof de buurman de staatsloterij heeft gewonnen. Toch zal het de doodsteek worden voor het betaalde voetbal in Engeland. Het absurde geld dat daar in de competitie wordt gepompt maakt het tot een megalomaan bedrijf dat geen enkele passie meer kent. Alles is daar commercie en dat zal de komende jaren alleen maar erger worden. Supporters haken in Engeland massaal af en kijken met jaloezie over de plas. Daar waar je nog kan juichen voor een club en niet voor een product. Voetbal is passie en als dat is verdwenen dan haakt de supporter af.

Opleiden, plezier maken, normaal doen en verkopen aan de buurman; dat is het devies. Spelers moeten bij FC Twente passen en de mogelijkheid krijgen om zich te ontwikkelen. Als ze denken dat ze meer moeten verdienen dan nodig is of als ze kapsones beginnen te krijgen is het: Aanpassen of oprotten. Supporters moeten weer normaal naar het voetbal kunnen gaan zonder al die sneue restricties en de voetbal cultuur moet worden teruggebracht in het stadion. Maak eens een staantribune, eer de helden van vroeger op het veld en kap met die Vriendenloterij spam.

Begin eens met een ouderwets goedkoop feest te bouwen rondom het 50-jarig jubileum. De Twente-fan heeft al dat chique gedoe niet nodig. Open het stadion en laat beelden zien uit het verleden, deel wat Zwanenberg worst uit, draai wat beenham om en laat Grolsch een paar duizend liter bier doneren. Ik wil mijn helden van FC Twente in het echt zien. Ik wil Sander Boschker, Jan van Halst, Theo Pahlplatz, Blaise N’Kufo, Steve McClaren, Michel Boerebach, Clemens Zwijnenberg, Ruud Kool, Rahim, Ellery Cairo, Jan Vennegoor of Hesselink, Marc Janko, Kennedy en Jeroen Heubach kunnen zien en ze kunnen vertellen wat ze bij mij teweeg brachten. Ik wil feestvieren met de man die de programmaboekjes verkoopt en ik wil een gevuld eitje, een rolletje boterhamworst met augurk of een blokje kaas zonder vlaggetje eten met Gerald van de Belt.

Mest is nodig om de bodem vruchtbaarder te maken. Nu overheerst misschien de stank, maar een Tukker is wel wat gewend. De mest is gestrooid en dat kan nog weleens de redding betekenen voor FC Twente. Het enige wat FC Twente moet doen is leren van het verleden en luisteren naar de supporter. Want een ding is zeker: FC Twente blijft van de supporter.