In de hoogste kringen van de oude maffia gold een pleister op je wang als een teken van strijdvaardigheid. In het geval van Sepp Blatter was het een ontluisterend signaal van de definitieve afgang. Dit was geenszins de nobele bestuurder die door beroepspestkop Vladimir Poetin was genomineerd voor de Nobelprijs. Hier zat geen dappere krijger die van geen wijken wilde weten, hier zat een zielige bejaarde van wie zijn favoriete speeltje was afgepakt. Het deed me onwillekeurig en ook met een zekere weemoed denken aan de Iraakse minister van propaganda, die bleef volhouden dat er geen bommen op Bagdad vielen terwijl je ze in de studio kon horen donderen. Het was de wrede ontmaskering van een seniel fossiel uit het corrupte tijdperk, waarvan alle restanten overigens nog lang niet ontdekt, laat staan opgegraven en ontrafeld zijn. Zijn laatste woorden waren: ‘Wat moet ik nu?’ Het antwoord lijkt me duidelijk: wieberen, maffe gnoom, en nooit meer terug komen.
Datzelfde geldt wat mij betreft ook voor Aldo van der Laan, die samen met Joop Munsterman de club willens en wetens naar de verdommenis heeft geholpen en de trouwe supporters verneukt. In een interview met Het Financieele Dagblad geeft hij zowaar toe dat er fouten zijn gemaakt, maar zegt hij er meteen bij dat we niet alle schuld aan Joop en hem moeten geven en dat er naar eer en geweten is gehandeld: ‘Bij Joop is het glas altijd halfvol. Maar hij is ook gaan geloven in dingen die niet meer reëel waren. Toch laat ik hem niet zomaar vallen. Ik ben heel trouw als ik in iemand geloof.’ Sepp Blatter gelooft in God en in zichzelf, Aldo gelooft in Joop en wat geloof ik? ik geloof, en vrees, dat de ellende nog maar net begonnen is. Als ze bij de FIFA immers niet te flauw zijn om hun foute topmannen keihard aan te pakken, waarom zouden ze dan ook maar enig mededogen hebben met het nummertje zeventien van Nederland, waarvan de ex-voorzitter nota bene openlijk zegt dat er is gerommeld met de cijfers? De toon is gezet, pleisters helpen niet meer.
Aldo vreet deze Kerst zwarte bloedworst van het Doyen-varken uit het gelijknamige Cypriotische berggebied. Goed kauwen maar.