Wat zegt Willy Berends?
Wie?
Willy Berends, manusje van alles en nog wat bij FC Twente, samensteller/coördinator van het museum van de club, oppersupporter, ooit een militante hooligan, voetballiefhebber, recent nog bekend van foto’s in de krant, et cetera. Willy zegt (de wedstrijd tegen Feyenoord moet nog beginnen) dat zijn club nog nooit zo’n fenomenale voetballer in de gelederen heeft gehad als Hakim Ziyech en voorlopig ook niet meer zal krijgen. Dat zegt Willy. Een paar weken geleden zei hij nog dat deze Ziyech aangemerkt zou kunnen worden als een van de beste voetballers die het rode shirt van zijn club gedragen heeft. Een paar doelpunten verder, waaronder die wonder-free-kick tegen Willem II, is Ziyech dus de beste ooit, aldus Willy.
Kan Willy het weten? Jazeker. Hij heeft onnoemlijk veel wedstrijden van zijn club gezien. Thuis en uit, in binnen- en buitenland. Misschien is Willy een kenner, waarom niet. Iedereen die zelf gevoetbald heeft en/of drie eredivisiewedstrijden gezien heeft, is een soort van kenner. Nederland heeft miljoenen kenners, Willy is er geheid ook een. Ik sluit zelfs niet uit dat Willy een fijnproever is, want ik zie aan zijn ogen, aan de trekken rond zijn mond dat hij met volle teugen geniet van de fraaie bewegingen van Ziyech, van de superbe (trap)techniek, de doelpunten.
Kijk maar goed vandaag, zo adviseerde hij mij, want over een paar weken is hij vertrokken. Nee, niet naar een middenmoter in het buitenland, zei Willy, maar naar een topclub in een groot voetballand.
Dat deed ik. Ik keek goed en turfde zelfs al zijn balcontacten. Na 80 seconden zou hij voor het eerst aan de bal gekomen zijn, maar maakte hij een overtreding. De frêle aanvaller begon niet sterk, leed een keer of zes balverlies. Daarna ging het beter. Voor de rust raakte hij 30 keer de bal en na de rust 21 keer. De totaalscore was 27 keer een goeie bal, 18 keer een verkeerde en zes keer een plusminusbal, zoals bijvoorbeeld een goede voorzet of een pass, die wel goed was, maar door zijn medespelers net gemist werd, zoals die schitterende, hoge, kromme bal op Ede. Maar wat waar is, is waar, Ziyech speelde eigenlijk geen sterke wedstrijd.
Toch ben ik ook een fan van de Marokkaanse Nederlander. Dat zit em niet op één wedstrijd vast. Ziyech is een interessante speler, een sfinx, een ondoorgrondelijk personage dat al maanden in alle voetbalnababbelprogramma’s het meest favoriete gespreksonderwerp is. En dan ben je iemand in die wereld . Doelpunt van de week, van de maand, van het jaar. Tweede plaats in het tussenklassement van de beste speler van het seizoen. En, ook zoiets aparts, met sportjournalisten praat hij niet meer. Wat hij vindt en denkt, stond één keer uitgebreid in De Volkskrant en daarmee moeten wij het doen.
Ik herinner me nog een mooie uitspraak van Ziyech van ruim drie jaar geleden toen hij bij SC Heerenveen de media nog normaal te woord stond. Hij had tegen RKC een wonderschone goal gemaakt en wat zei hij na afloop?
‘Ik scoor altijd mooie doelpunten.’
Mooi. Zo zelfbewust. Intussen weten we dat het waar is, wat hij toen beweerde. Alleen afgelopen zondag tegen Feyenoord was het niet best. Dat zag ook het tribunevak dat geheel gevuld was met scouts van buitenlandse clubs.
En Willy? Die zag het ook, zo neem ik aan. Maar of zijn stelling dat Ziyech de beste Twente-speler ooit is, eronder te lijden heeft, vermoed ik niet.
Feyenoord sloot hem telkenmale in met grote stukken beton alsof hij een stuk zwaar verrijkt uranium was. Maar de
(uit-)straling bleef.