Het mooie van sport is dat er ook altijd verliezers zijn, want zonder verliezers heb je namelijk geen winnaars, om gelijk maar even een deur open te doen. Verder blijkt in de praktijk de uitslag van wedstrijden meestal volstrekt onvoorspelbaar te zijn en vinden regelmatig onverwachte gebeurtenissen plaats die alles op z’n kop zetten. Juist daarom ben ik ook min of meer verslaafd aan het kijken naar sport en gelukkig ben ik in de gelegenheid in ruime mate aan mijn verslaving toe te geven.
De afschuwelijke smak die Kruijswijk maakte, heb ik op een scherm van, diagonaal gemeten, ruim een meter live zien gebeuren en ook de crash van Verstappen kon ik op het moment suprême aanschouwen. Beide sporters maakten een duidelijke stuurfout, maar of en wanneer Kruijswijk weer zo’n kans krijgt om de Giro te winnen moet je nog maar afwachten. Verstappen krijgt dit jaar ongetwijfeld nog heel veel kansen om als winnaar over de finish te gaan.
Nog een voorbeeld van twee verliezers die iets gemeen hebben: Atletico Madrid en SVZW. Beide clubs maakten op afgelopen zaterdag een doelpunt te weinig en werden daardoor dus verliezers. Voetbal is niet zo’n moeilijk spelletje, je moet gewoon minimaal een doelpunt meer maken dan je tegenstander en dat hebben beide ploegen nagelaten. Ook hier zijn overeenkomsten, de sporters maar ook de supporters zijn heel diep teleurgesteld en voelden zich allemaal kut. Dat woord kwam een aantal keren voorbij.
Aangezien ik afgesproken heb in mijn columns de nadruk te leggen op de regionale sport, ga ik op de degradatie van SVWZ wat nader in. Ondanks verwoede pogingen en het aantrekken van spelers gedurende het seizoen is het Freddy Nijhof niet gelukt zijn ploeg in de hoofdklasse te houden. Toch denk ik niet dat de kwaliteit van de spelers en de geboden emolumenten de reden zijn van deze degradatie. Er valt de geldschieter van SVWZ ook niets te verwijten. Je kunt het hem niet kwalijk nemen dat hij supporter is van deze club en bereid is ook financieel een steentje bij te dragen. Ik denk echter dat een nadere analyse noodzakelijk is om erachter te komen waarom het uiteindelijk toch niet gelukt is om SVZW ook volgend seizoen hoofdklasse voetbal te laten spelen.
Natuurlijk kijk ik er slechts van een afstand tegen aan en mogelijk zie ik het daarom wel totaal verkeerd. Ik ben er echter heilig van overtuigd dat je geen team kunt kopen, een team moet je bouwen. Dat bouwen aan en het formeren van een team kost echter tijd en als er een paar weken voor de cruciale eindfase van de competitie nog nieuwe spelers worden aangekocht en ingepast moeten worden is het bijna een onmogelijke opgave om daar een (h)echt team van te maken. Niet de beste spelers winnen, maar het beste team. Naar mijn mening ligt daar de oorzaak van de degradatie van SVZW, het was met name in de eindfase van de competitie geen team, spelers die voor elkaar de kastanjes uit het vuur wilden halen en bereid waren een stapje extra te zetten voor een ander. De nieuwe spelers hebben geen ommekeer te weeg kunnen brengen en mogelijk heeft dit zelfs wel averechts uitgepakt, dat zal de analyse moeten uitwijzen.
Elk nadeel heeft echter z’n voordeel en volgend seizoen hebben we beslist een mooie competitie in de eerste klasse met DETO Twenterand, DOS’37, Vroomshoopse Boys (betaalt principieel geen spelers) en nu dus ook SVZW.
Chris Walraven
Helaas meer aandacht aan degradant buiten onze gemeentegrens, dan voor kampioenen binnen onze gemeente. Jammer Chris, gemiste kans.
Gr. Herman Haverkort.
Ik heb je persoonlijk met dit kampioenschap gefeliciteerd en ook via een Tweet Sportlust mijn felicitaties overgebracht. Nee, ik heb er geen column over geschreven maar dat heb ik ook niet over het Nederlandskampioenschap handbal van Serco Dalfsen gedaan. Ik heb maar zo’n 450 woorden per week en dan moet je dus keuzes maken. Ik zie dit niet als een gemiste kans maar als een bewuste keuze. Je kunt het ook niet iedereen naar de zin maken. Daarmee doe ik niets af van het mooie resultaat van Sportlust overigens. Mijn opdracht bestaat uit het schrijven over vooral regionale sport en daarbij moet ik dus over de gemeentegrenzen kijken. Ik ben raadslid voor Twenterand maar columnist voor Twentesport.com. Sorry Herman.