Twee jaar en een halve week geleden, vrijdag 13 juni 2014, waren twee voetbalgebeurtenissen goed voor uitzinnigheid. Het was de avond van het weergaloze doelpunt van Robin van Persie, halfvallend en halfkoppend, in de eerste WK-wedstrijd van Nederland, waarna Spanje werd opgerold. Ik zag dit feest zich voltrekken in de kantine van Sportlust Vroomshoop, waar het trouwens altijd uitzinnig is, en die bewuste vrijdag helemaal vanwege een receptie bij gelegenheid van de promotie naar de vierde klasse.
Dat staat vanavond opnieuw te gebeuren, vrijdag 17 juni 2016, want wederom is Sportlust naar de vierde klasse gepromoveerd. Ik verdenk ze ervan dat ze om de twee jaar kansloos degraderen teneinde een jaar later weer te kunnen promoveren, en een feestje te bouwen.
Dat is de raison-d’être van Sportlust, de club van blauw en geel, krek de kleuren van de plaatselijke carnavalsvereniging De Smoezen (de oudste boven de grote rivieren), geen toeval, want het ledenbestand is identiek, haverkorten, vandijken, uitzetters en alles daartussen. Eigenlijk is het keurkorps van Sportlust een Raad van Elf zonder steken, maar met plezierige steekjes los. Overigens vormen dezelfde families behalve de voetbalclub en de carnavalsclub ook de missenclub, over de liefde voor Maria en Willibrordus. Het heet in Vroomshoop driesporenbeleid, met de apostelen Simon, Thomas en Timotheus Spoor.
Vanavond de receptie. En vanavond speelt ook Spanje tegen Turkije, het land waar Van Persie nu voetbalt, maar Oranje is er niet bij, want gaat op en af; Oranje is de facto het Sportlust van heel Nederland, inclusief smoezen en heiligen. De wedstrijd is op de paar vierkante meter kantine van Sportlust na de receptie te volgen. Dat kan erg laat worden, weet ik uit ervaring. En dan is Roy Bouck er ook nog eens de letterlijk en figuurlijk innemende trainer, de prins Carnaval van Luctor tot Sportlust.
Han Pape
