Sommige interviews onthoud je. In het najaar van 1991 was ik voor de Twentsche Courant in Denemarken voor een interview met Claus Nielsen, de voormalige spits van FC Twente. De kleine Deen was na veel persoonlijke malheur vertrokken naar Brøndby IF. Desondanks was hij twee keer topscorer van de Enschedeërs geworden. Ik kreeg die dag ook de kans om zijn trainer Morten Olsen te interviewen. Hij was voor het eerst hoofdtrainer, want een jaar eerder was hij op 40-jarige leeftijd als voetballer gestopt.
Ik moest de afgelopen week terugdenken aan het zeer interessante gesprek dat ik met hem had. Olsen (foto) zei toen onder meer dat hij van voetbaljournalisten verwachtte dat ze kijkend naar de wedstrijden altijd goed moesten letten op de intenties van de elftallen. ‘Kijk goed wie de wedstrijd ingestapt is met een aanvallende tactiek of wie alleen kwam om te verdedigen. Omdat het de bedoeling is de tegenpartij met minstens één doelpunt meer te kloppen, moet je elk elftal met de opdracht het veld insturen om de tegenstander te overheersen, moet je voortdurend bezig zijn met een strategie om de bal zo vaak mogelijk in het strafschopgebied van de opponenten te laten belanden, zodat haast vanzelf een grote serie doelkansen ontstaat. Dat is de enige taak die de trainer heeft’, zei Olsen mij en gaf me de opdracht mee om een elftal dat alleen maar verdedigt, dat de defensie laat bestaan uit een muur van spelers plus nog twee of drie verdedigende middenvelders, om dat negatieve team een flinke schrobbering te geven in je verslag, analyse, nabeschouwing of wat voor artikel je schrijft. Neem het altijd op voor het elftal dat recht wil doen aan de essentie van de voetbalsport, namelijk de wil om de tegenstander te verslaan met aanvallend voetbal, hoe dan ook.
Het was best een wijze les en of de thans bijna 67-jarige Olsen in zijn lange carrière altijd voldaan heeft aan zijn eigen credo, laat ik even in het midden. Ik moest denken aan zijn oproep uit de beginjaren 90 toen ik naar het EK zat te kijken. Als je bijvoorbeeld gisteravond de Russen zag spelen of de Slowaken, dan zag je toch geen elftallen die fanatiek aan het aanvallen waren. Ik herinner me de eerste wedstrijd van Rusland tegen Engeland. Vreselijk hoe die Russen speelden. Traag, geen moment zag je een verrassende actie of proefde je het fanatisme wat je moet hebben om de beste van Europa te willen worden. En zo gaat het met bijna alle wedstrijden. Van Wales en Bale kon je genieten, van de Belgen tegen de Ieren ook, Spanje viel ook mee. Maar de rest? Naatje. Ik denk dat Morten Olsen de deelnemers van dit EK maar eens moet toespreken over de heilige doelstellingen van deze mooie sport.
.
Peter Bosz heeft dezelfde visie als deze Olsen, dat hebben we bij Heracles wel kunnen zien. Uitstekende visie, voetbal is er om het publiek te vermaken. Hij is daarentegen ook wel eens naïef, door bijvoorbeeld uit tegen Feyenoord met 3 verdedigers te gaan spelen. Ik ben benieuwd hoe hij het straks bij Ajax gaat doen.
Peter Bosz is geen blijverdje met z’n Feyenoord-hart. Veel te emotionele figuur, altijd de pik op de arbitrage. Die wacht hetzelfde lot als Martin Jol. Als niet-Ajacied ben je verplicht wekelijks met 6-0 te winnen. Een utopie met die selectie. Nee, die is gauw weer gezien.