GENUA – Er vloeide een zwembad vol tranen. De desillusie was onmetelijk groot. De vrouwen van Fysius Het Ravijn reisden naar Italië voor de finale van de LEN-Trophy, zeg maar de Europa Cup II, met in hun bagage een 12-5 voorsprong. Kon het nog misgaan? Nee. Zeker 99 van elke honderd fans geloofden in de hoofdprijs van dit zware toernooi. Maar het ging toch mis. Nadat het team meteen na afloop haar tranen de vrije loop hadden gelaten en vervolgens de wedstrijd nog nabesproken hadden, konden de belangrijkste vragen gesteld worden.
Hoe kon het in vredesnaam misgaan? Dat was uiteraard de cruciale vraag. Rianne Guichelaar (foto), winnares van Olympisch goud, wist het niet. ‘Het is een van de vragen waar we nu mee zitten. Ik kan het antwoord niet geven. We hebben de video’s bestudeerd, hebben extra getraind, hebben de tactiek uit-en-te-na besproken, iedereen heeft er veel extra tijd ingestoken en kunnen niet anders zeggen dat de voorbereiding perfect was.’
Wat gebeurde er?
Guichelaar: ‘We raakten de grip kwijt op onszelf, op de tegenstander, op de scheidsrechters. Ze werden bovendien gesteund door 500 mensen. We hebben kansen genoeg gehad, maar er ging ging bal meer in. Het ging ons hier, zoals het met hen bij ons ging. We waren nergens meer. Italië is een waterpololand. De sport leeft er, ze zijn scherp, we wisten dat we nog niks hadden gewonnen, maar het lukte niet. Als je vorig jaar had gezegd dat we tweede zouden gaan worden in dit Europese toernooi, hadden we ervoor getekend. Als je dan zover bent en je loopt dan toch in de tweede finalewedstrijd tegen een nederlaag aan, dan is dat een regelrechte anti-climax.’
En nu?
‘ Naar huis en rust. Daarna moet de knop om, want zaterdag beginnen de play offs. We moeten er dus niet te lang bij stilstaan. We hebben het erg goed gedaan, want we hebben de finale gehaald. Dit is gebeurd. Maar laten de tegenstanders in de play offs maar vast rekening houden met ons. We gaan ons revancheren.’
