Ziyech, een van de besten ooit

Geplaatst op 29 augustus 2016 door Gijs Eijsink   ·   4 Reacties

Hij scoorde, maakte een zwaai met zijn gebalde rechtervuist en een sprongetje. Hij lachte niet, maar keek een beetje neutraal vooruit en bleef dat doen tot zijn meer dan blije medespelers hem besprongen.  Hakim Ziyech zette FC Twente tegen Sparta op 1-0, maar keek alsof dat de gewoonste zaak van de wereld was. Ik weet zeker dat het een pose was. De ster van FC Twente had dit seizoen nog niet gescoord. De eerste twee wedstrijden waren van zijn kant erg matig geweest, in het uitduel tegen FC Groningen was hij goed bezig, maar maakte geen goal. Tegen Sparta was het eindelijk weer zover en ik weet zeker dat hem dat blij maakte, want hij houdt van scoren en bovendien sierde hij met een doelpuntje zijn virtuele sollicitatiebrief nog wat extra op, de brief die bij enkele topclubs in binnen- en buitenland eindelijk bovenaan de stapel ligt.

Met één been kun je niet lopen, dacht de begaafde linkspoot en scoorde in de tweede helft andermaal een mooi doelpunt. Weer dat sprongetje. Daarna klopte hij met zijn rechtervuist op het FC Twente-logo op zijn shirt, zwaaide weer met die vuist en liep door naar het uitbundige Vak P. Dat was de juiste plek, want ondanks zijn eigenzinnigheid, zijn sfinxachtige gedrag en zijn chagrijn over sommige beslissingen van de club, bleef Vak P hem altijd weer aanmoedigen en toejuichen. Daaruit blijkt de trouw van de vaste fans. Ze weten hoe goed hij is, wat hij vooral afgelopen jaar voor het voortbestaan van de club betekend heeft en onderstreepten dat met gezang en gejuich.

Nadat kort voor tijd een dribbeltje over de achterlijn voor de neuzen van de VakP’ers mislukte, vonden hij en coach René Hake het wel goed. Hij kreeg een applauswissel en werd terecht uitgeroepen tot Man of the Match. Dat was mooi. Daarmee zat zijn periode bij FC Twente erop na 68 competitiewedstrijden. Met 30 doelpunten en 27 assists realiseerde hij een excellent eindrapport van de periode in Hengelo/Enschede, die iets meer dan twee seizoenen heeft geduurd. Ik ken mensen die Ziyech typeren als de beste voetballer van FC Twente ooit. Ik zou zeggen: een van de besten.

Na afloop maakte hij met zijn medespelers een rondje langs de enthousiaste tribunes. Bij Vak P moesten ze nog een keer terugkomen. Het gezang lalalaHakimZiyech klonk voluit. Ziyech stond een paar meter voor zijn collega’s en genoot. Althans daar ging ik vanuit. Hij mag dan eigenwillig zijn en balsturig, ik mag toch hopen dat ook hij normale, menselijke trekjes heeft. Even later wist ik het zeker, toen hij het op de grond gevallen spandoek ter ere van de doodzieke Toon Renes opraapte. Hij maande een paar van zijn ploeggenoten om samen met hem dit eerbetoon aan de 70-jarige ex-elftalleider nog even omhoog te houden. Het was tussen het spontane afscheidsfeest een klein, maar zeer liefdevol gebaar van de scheidende ster.

PS. Intussen is bekend dat Ajax de nieuwe werkgever van Ziyech gaat worden. Ik mag hopen dat de FC vastgehouden heeft aan die vraagprijs van 15 miljoen, want dat is hij zeker waard. Neem Nacer Chadli, waarvoor Ziyech niet onder hoeft te doen. WBA betaalt voor Chadli ook 15 miljoen…..
Veel logica zit er echter nooit in de transfers en zeker niet in die van de laatste dagen voor het einde van de markt.