Grote hulde voor Kirsten Wild. Ze won zilver op het WK in de woestijn van Qatar zonder toeschouwers en in de hitte maar wel tot genoegen van de leiders van het oliestaatje dat zo graag wereldwijd bekend wil worden. (Tip: lees de genuanceerde column van Theo de Rooij van afgelopen vrijdag op deze website nog eens na hierover.)
Ze kwam terug, verwerkte in een mum van tijd de kater van het WK, omdat ze ze besefte dat je met de tweede plaats de eerste verliezer bent en omdat ze ook besefte dat zilver op een WK weg in Qatar toch zeker wel een mooie prijs is en stapte in de auto om naar Parijs te rijden voor het EK Baan. Onderweg vergat ze dat WK en vond ze de motivatie voor nog een weekje knallen op een ander soort fiets met allerlei soorten korte, snelle, of lange, tactische wedstrijden voor de boeg en won twee keer goud, één keer zilver en twee keer brons als ik goed meegeteld heb. Ik adviseer haar om ook eens aan een cross mee te gaan doen.
Waar vind je zo’n sportvrouw? Zoveel talent, zoveel ijver, zoveel drang naar erepodia, zo sympathiek ook? Die komt hiervandaan, uit Twente, althans daar groeide ze op (Schelfhorst Almelo), ze woont in Zwolle en is daar plaatsgenote van Olympisch kampioen Anna van der Breggen.
Kirsten wordt bij deze genomineerd voor de Overijsselse of Twentse of desnoods Almelose titel Sportvrouw van 2016. Want ik weet ook wel dat Sanne Wevers in Rio goud heeft gewonnen en Anna met nog meer metaalsoorten is teruggekomen van de Spelen. Die huldigingen zijn geweest. Nu Kirsten nog. In Zwolle, in Almelo of waar ook.
Laten we nog een korte klap geven. Het NK wielrennen moet minstens om de twee jaar in Twente worden gehouden. Ootmarsum kan, Holten-Holterberg is nog beter. Ga eens optellen hoeveel medailles de renners uit de regio op NK’s, EK’s, WK’s en Olympische Spelen al hebben gewonnen in de loop der jaren. Tientallen, over de honderd, heel veel. Vandaar.
