Begin januari las ik een opmerkelijk bericht in mijn krant Tubantia. Het CDA Overijssel deed bij monde van campagneleider Danny de Vries een bijzondere oproep: ‘We hebben natuurlijk het liefst dat mensen op 15 maart op het CDA stemmen. Maar doen ze dat niet, dan zou het mooi zijn als mensen in ieder geval op een kandidaat uit Twente stemmen.’
Een voorzet die ik niet onmiddellijk kon inkoppen. Kan het CDA Overijssel een Twents gekleurd stemadvies geven? Hoe zit dat dan met bijvoorbeeld Salland en Zwolle? Voor de Twentse CDA’er is een stem op een Twentse DENK- of PVV-kandidaat blijkbaar te verkiezen boven elke niet-Twentse kandidaat van om het even welke andere politieke overtuiging. Daar zou buiten Twente en bij andere CDA-afdelingen wel eens anders over gedacht kunnen worden..
Gevechten van regio’s en gebieden met de gevestigde orde voor onder- of afscheiding zijn van alle tijden. En deze nemen soms extreme vormen aan. Basken hebben er bommen voor over. Limburgers verschuilen zich achter een onbegrijpelijk dialect en zetten zich af tegen al wat ‘van daarboven’ en uit ‘Holland’ komt. De Friezen bedienen zich van een eigen taal en hebben een eigenwijze, vrijgevochten plek verworven in ons land. Waarom Wallonië en Vlaanderen ooit samengevoegd zijn snapt niemand. En Twente is een regio die zich graag onderscheidt van de rest van de provincie Overijssel en Nederland. Er bestaat echter geen trotser volk dan de granieten Bretonnen in Frankrijk. Geen afscheidingsbeweging, maar wel een rotskoppig, ronde hoeden dragend volkje.
Een bekend stripverhaal begint als volgt: ‘Zo’n tweeduizend jaar geleden was Gallië bezet door soldaten van Caesar, de Romeinse veldheer. Héél Gallië? Nee, een kleine nederzetting bleef moedig weerstand bieden aan de overweldiger.’
Zelden heeft een persiflerend stripverhaal de eigenheid en identiteit van de inwoners van een gebied beter weergegeven dan Asterix en Obelix. Steekt een Fransman boven het maaiveld uit, dan verklaart zijn Bretonse afkomst doorgaans de oorzaak van zijn onderscheidend vermogen. Trots en onverzettelijkheid zijn de karaktertrekken die de Breton het best kenschetsen. Met wielrenner Bernard Hinault als toonbeeld van vastberadenheid.
Ons met granieten zwerfkeien bezaaide Twentse sagenland heeft ondermeer vele succesvolle zakenmensen, sporters en conferenciers voortgebracht. Kwestie van uitgaan van eigen kracht. En de toverdrank Grolsch drijft vele Twentenaren naar grote hoogten. Misschien ook het CDA.
Theo de Rooij
