Roord

Geplaatst op 30 april 2017 door chris walraven   ·   4 Reacties

De eerste keer dat ik de naam Roord voorbij hoorde komen in relatie tot betaald voetbal was toen ik in 1980 in Overijssel kwam wonen. René Roord van de Oldenzaalse amateurclub Quick’20 maakte in dat jaar de overgang naar FC Twente, waar hij in 1982 debuteerde in de Eredivisie. Als middenvelder werd hij door Kees Rijvers geselecteerd voor het wereldkampioenschap voor spelers onder de twintig jaar, dat in 1983 in Mexico werd gehouden. Er lonkte een mooie carrière voor René maar op 9 september 1985 in een wedstrijd tegen FC Groningen brak hij zijn kuitbeen en scheurde zijn enkelbanden. Er volgde een lange revalidatieperiode maar hij bleef kampen met ernstige naweeën van zijn blessure. Aan het eind van het seizoen 1986-1987 werd hij op 23-jarige leeftijd afgekeurd voor betaald voetbal.

Maar de naam Roord kwam de laatste jaren weer voorbij binnen het betaald voetbal. Deze Roord verhuisde ook op 16-jarige leeftijd naar FC Twente, veroverde vier landstitels, won de KNVB-beker en werd vorig seizoen topscorer van de Eredivisie met 21 doelpunten. Jill Roord, want daar heb ik het natuurlijk over, verruilt nu FC Twente voor Bayern München en maakt dus een echt grote transfer. Bayern behoort tot de topclubs van Europa en terecht dat er blijdschap is over deze overstap en het tweejarig contract dat er werd getekend.

Natuurlijk zullen er wel weer mensen zijn die aangeven dat vrouwenvoetbal toch echt iets anders is dan het zogenaamd echte mannenvoetbal. Er zijn uiteraard fysieke verschillen en het spel gaat vaak ook iets minder snel, maar de spanning bij topwedstrijden is zeker net zo groot. Ik heb echt al vaak tijdens wedstrijden op een EK of WK vrouwenvoetbal, op het puntje van mijn stoel gezeten. Komende zomer wordt het EK gehouden in ons eigen land en Jill Roord maakt uiteraard deel uit van de Oranje-selectie. Ik kijk ernaar uit, want het is al weer een tijdje geleden dat we als Nederland aan een EK-voetbal hebben deelgenomen. Eigenlijk moet heel Nederland achter deze meiden gaan staan, zodat we toch nog een mooi voetbalfeestje kunnen vieren. We moeten dit team omarmen, hoewel dat hier mogelijk niet echt de juiste uitdrukking is.

Wat de publiciteit betreft en het aantal betaald voetbal-clubs dat een vrouwenafdeling heeft, valt er nog wel een inhaalslag te maken. Gelukkig is het komende EK de kans om de volgende stap te zetten en ik wens de vrouwenselectie daarbij heel veel succes. Binnen het voetbal heerst helaas nog steeds te veel een machocultuur en tijdens de bekende praatprogramma’s over voetbal wordt er vrijwel niet over gesproken. Aan de megatransfer van Jill naar Bayern werd helaas geen aandacht besteed. Dat de macho’s van Voetbal Inside dit niet doen, verbaast mij niet, maar Studio Voetbal had er toch zeker minimaal een paar woorden aan kunnen wijden. Mijn column maakt dit natuurlijk niet goed, maar ik vond het wel nodig hier iets over te zeggen. Het zal je dochter maar wezen en wat zal haar vader trots zijn. Ik ben er echter ook best een beetje trots op dat er nu een echte Tukker gaat spelen bij deze topclub. Ik ga Jill dus zeker volgen en hoop op een mooi EK, voor dit Oranje, voor de toeschouwers en voor de kijkers thuis. Laten we er deze zomer samen een mooi feestje van maken en het helpt een aantal mensen zeker van hun vooroordeel af, dat weet ik zeker.

Chris Walraven