Tot de verkiezingen van 15 maart bezweken de kranten, TV programma’s, bladen en internetpodia onder de verkiezingslast die over ons uitgestort werd door journalisten, opiniemakers en campagnetovenaars. Er was geen ontkomen aan. Vanaf 16 maart daalde er een serene informatierust over ons land neder. Politici worden rond het informatieproces geruststellend breed lachend in beeld gebracht. Zo nu en dan breekt het politieke maagzuur weer op. De Telegraaf fakkelt de ambities van de GroenLinks af verandert deze in een vuile rookpluim. Andere kranten proberen eveneens op passende wijze een kijkje achter het gordijn te nemen. Zo nu en dan spektakel, veel speculaties, weinig inhoud.
Net zoals de soap rondom de KNVB kermis en het aantrekken van de nieuwe bondscoach, die ondertussen de maximale houdbaarheidsdatum van 65 al met vier jaar overschreden is. Ik weiger om me te mengen in de platte discussie die ontaard is in een ordinair welles-nietes spelletje tussen betrokkenen, strontsmijterij en beschadiging van mensen.
Wat ik Hans van Breukelen vanuit mijn eigen ervaring na zijn laatste optreden wel mee zou willen meegeven is de vaststelling dat er tussen gelijk hebben en gelijk krijgen een lichtjaar ruimte kan zitten. Het is in een dergelijke kakelkippenstal beter om jezelf goed in te prenten dat je goed hebt nagedacht over je beslissingen en handelingen en dienaangaande hebt geacteerd. Alsnog je gelijk willen halen in een persconferentie ontketent een nieuwe lawine van discussies, die voor de direct betrokkenen -in het gunstigste geval- alleen maar meer ergernis veroorzaakt.
Zojuist liep Alexander Pechtold breed lachend met een taart over mijn TV scherm. De formering van ons nieuwe ‘Nederlands Team’ en de benoeming van de ‘nieuwe bondscoach’ verloopt volgens schema. Het wachten is op het volgende parlementair interviewtje met voormalig minister van Volksgezondheid en informateur Edith Schippers. Waarin ze waarschijnlijk een kort, met een doorrookte stem uitgesproken statement uitspreekt dat het informatieproces volgens schema verloopt. Stilte voor het zomerreces. En als op 9 juni het Nederlands Elftal overtuigend van Luxemburg wint is het ineens weer ons Nederlands Elftal.
Wat leven we toch in een heerlijk land.
Theo de Rooij
