De ren van Dirk Kuyt dwars over het veld in de richting van de supporters. Hij hield de kampioensschaal boven zijn hoofd. Eerst drie doelpunten maken en daarna die ren. Zo doe je dat, zo sluit je je imposante loopbaan af. Althans ik neem aan dat hij dat nu gaat doen. Hoe wil je op een nog hoger hoogtepunt stoppen? Dit was het moment voor Dirk. Zijn magnifieke carrière eindigde met die bijzondere ren naar de fans. Hij wist niet hoe snel hij de schaal naar hen toe moest brengen. Hij voelde haarfijn aan dat ook de twaalfde man volop recht had op de huldiging.
Feyenoord-fans hebben gruwelijk veel te verduren gehad. Ik hoef dat niet meer uit te leggen. Die 10-0 bij PSV was misschien wel de vreselijkste vernedering van de afgelopen jaren. En toch bleven ze komen. In 2011, toen FC Twente en Ajax streden om de schaal, eindigde Feyenoord op de tiende plaats. En toch bleven ze komen. Zelden was er een plek in De Kuip onbezet. Mooi. Dirk voelde de ellende die de fans hadden doorstaan en de trouw die ze niettemin hadden getoond, perfect aan en rende met de schaal naar hen toe.
Als het gaat om trouw zijn aan je ploeg, kon FC Twente de vergelijking met de Feyenoord altijd behoorlijk aan, hoewel qua prestaties de rollen sinds een tijdje omgedraaid zijn. Het eerste elftal van de Enschedese club strompelde naar het einde van de competitie waarin een hoge klassering niet aan de orde was en waarin het bereiken van Europees voetbal niet mogelijk was vanwege de straffen van vorig jaar. Desondanks bleven de fans komen. Af en toe zagen ze een oogstrelende actie of een prachtig doelpunt, soms een fraaie save van doelman Marsman of een solide sliding van een verdediger. Wisselvalligheid was het toverwoord, maar wat wil je ook met een selectie waarvan het gros nog maar net in de eredivisie komt kijken. De meeste fans bleven echter trouw komen en reden zelfs met honderden tegelijk naar uitwedstrijden. Volgend seizoen zal het niet anders zijn, ook al vertrekken Mokotjo, Ede, Marsman, Stevens, misschien ook Andersen en Klich, topscorer Ünal en de andere huurlingen.
Wie gaan de vacatures opvullen? “Veel wijsheid gewenst”, zeg ik tegen Jan van Halst die als technisch-directeur verantwoordelijk is voor het aanwerven van goede vervangers. De kleine Hengelöer is niet te benijden, want hij moet in zijn rol als algemeen-directeur ook de taaie kwestie met Vak-P nog oplossen. Want wat er ook gebeurd mag zijn in enkele dubieuze geledingen van deze fanclub, op de tribunes kunnen deze aanjagers cq sfeerbepalers van de twaalfde man niet gemist worden. Dat bleek afgelopen zondag eens te meer.
Nog één ding: in welk jaar zal de naar FC Twente teruggekeerde Karim El Ahmadi met de schaal boven zijn hoofd naar de mannen en vrouwen van Vak P rennen om hen te belonen voor hun enorme solidariteit en trouw aan de club? In voor- en tegenspoed.
Of moeten ze wachten op Eljero Elia of nog langer op Quincy Promes of Steven Berghuis?
foto: Enschedeër Karim El Ahmadi en oud-Enschedeër Steven Berghuis met de schaal
