Parijs-Nice staat bij de wielervolgers bekend als de Rit naar de Zon. De weg naar de hemelsblauwe Azurenkust is, zoals gebruikelijk voor wielerkoersen, geplaveid met obstakels.
Parijs-Nice profiteerde, voor de invoering van de World Tour, jarenlang van een sterke datum op de wielerkalender. Ploegen stonden in de rij om deel te nemen, de vraag bepaalt het aanbod. En dat aanbod was kwalitatief bepaald schraal te noemen, zoals het gebruikelijke maartse weer. Denk echter niet dat het in de huidige tijd beter is geworden. De foto die BMC verzorger Frits van der Heide vorige week op Facebook plaatste was kenmerkend voor Parijs-Nice: schamele hotelletjes onderweg, kamers die eerst volledig moeten worden verbouwd en ontruimd om de massagetafel te kunnen opzetten. En die kamer moet dan ook nog met een collega gedeeld worden.
De luchtfietsers van Team Sky denken een uitzondering te kunnen vormen op de regel door onder anderen met chic gespoten Jaguar ploegwagens achter hun wit-hemels blauw geklede renners in het kleumende peloton aan te jakkeren. Het uiterst professioneel gepimpte wagenpark wordt na de etappe bij Franse, betonnen twee sterren blokkendoos hotelletjes geparkeerd. Het contrast kan niet groter zijn.
Onze Nederlandse topper Wout Poels leek eind vorige week op weg te zijn naar de overwinning in Parijs-Nice. Wout maakt deel uit van de Sky armada en geldt als bliksemafleider voor Chris Froome, die vorig jaar de luchtweerstand met iets teveel pufjes probeerde te verminderen. Parijs-Nice winnen zou zeer welkom zijn. Wout heeft een loopbaan met ups en downs achter de rug. In 2012 moest zijn vermorzelde lichaam na een zware val in de Tour maandenlang herstellen. Hij kwam terug. En hoe!
De laatste, snelle afdaling van de zesde etappe leek een formaliteit. De als tweede geklasseerde Wout maakte een sterke indruk maar was opeens verdwenen. Wout en zijn smetteloze witte Sky outfit losten gedurende een fractie van een seconde op tegen het smetteloze wit van op de weg gespoten verdrijvingsstrepen. Het volgende moment lag hij opgevouwen tegen een vangrail, verdreven uit Parijs-Nice. Voor renners bestaan immers geen kussens, grindbakken of beschermende kleding. Gelukkig beschikt ook Wout over een door de Schepper voor rennerslijven ontworpen bot: het sleutelbeen vormt de ideale kreukelzone om erger schouderletsel te voorkomen. Ik ben met zes claviculafracturen ondertussen ervaringsdeskundige.
Weg Wout, weg voorjaar en overnieuw beginnen. Ik ben fan van Wout en zou hem willen adviseren een goede dokter te bezoeken, de grenzen van het revalidatietraject te tarten, en de beste bottenverstevigers, spierverstalers en pijnverlagers op te zoeken. Poels-Dumoulin willen we deze Tour zien. En de beste wegmarkeringen bevinden zich haaks op je voorwiel Wout: aan de finish!
Theo de Rooij
Geruststelling. Poels hoeft niet te zoeken. Er werken bij Sky zeer bekwame dokters, die zelfs niet bestaande ziekten kunnen genezen.
Overigens wel een leuk stukje. Ik lees je graag Theo.
Koersen worden tegenwoordig steeds vaker beslist in de afdaling. Boys met beste banden houden de boel het langste heel. Maar het seizoen is gelukkig nog lang. Hup Holland!
Mooi stukje van Theo, die de klappen van de zweep kent! En ja, de afdaling, daar zit tegenwoordig meer in dan vroeger, zie afgelopen Zaterdag, waar Nibali het eigenlijk in de afdaling deed, daar pakte hij de ‘nodige’ voorsprong……..