HENGELO – Jaap Heerze (1951) werkte bij Arke Reizen en Saxion Hogeschool en als sportverslaggever voor NOS Langs de Lijn, TROS Sport en Sport7. Daarnaast was hij negentien jaar spreekstalmeester voor het hooggeëerde publiek van het Internationale Circusfestival in Enschede. Sinds 2014 is hij voorzitter van de Stichting Webton Top Volleybal, de overkoepelende organisatie boven de samenwerking tussen de gelijknamige club in Hengelo en Twente ’05 uit Enschede. Het eerste mannenteam, de nummer vijf in de Topdivisie, speelt zaterdag in Sporthal Veldwijk te Hengelo tegen Volley Tilburg. Vanaf mei begint de voorbereiding op de nieuwe competitie onder leiding van de nieuwe trainer Jordan Weggelaar.
Even voor het idee: als je hem met een voetbaltrainer zou moeten vergelijken, wie zou dat dan zijn?
‘Dan zou ik Mitchel van der Gaag van Excelsior noemen, dat is ook een trainer die een team weet te smeden en jonge talenten de kans geeft om door te breken. Jordan is in ieder geval geen Gertjan Verbeek.’
Hoe zijn jullie met hem in contact gekomen?
‘We kenden zijn prestaties van de afgelopen seizoenen met Avior in Deventer en bovendien gaven enkele van onze spelers die nog met hem hadden samengespeeld positieve berichten.’
Wat is de functie van de Stichting in verhouding met de vereniging Webton?
‘Wij richten ons puur op het zo hoog mogelijk spelen met een mannenteam met bij voorkeur zoveel mogelijk Twentse spelers. Momenteel is dat de Topdivisie, maar mannenvolleybal heeft het moeilijk de laatste jaren met de aanwas van jongeren. Dit in tegenstelling tot de damesteams.’
Wat is je mooiste ervaring met Webton? En de slechtste?
‘De mooiste ervaring is eigenlijk het feit, dat we de laatste jaren steeds bij de bovenste vijf zijn geëindigd zonder spelers van buiten aan te trekken. Een heel vervelend moment vond ik het toen vlak voor de eerste wedstrijd van dit seizoen onze aanvoerder bij het inspelen zijn achillespees afscheurde en daardoor voor de rest van het seizoen uitgeschakeld was.’
Jullie spelen nu op het één na hoogste landelijke niveau. Wat zijn de ambities voor de nabije toekomst? Eredivisie?
‘De Eredivisie is een verhaal apart, want om de professionaliteit te verhogen stelt de bond een aantal strenge eisen aan de clubs. Zo moeten er minstens twee spelers onder contract staan en moet er minimaal 18 tot 20 uur per week getraind worden, dat halen we echt niet. Verder moeten bijvoorbeeld ook tickets via internet gekocht kunnen worden, terwijl we niet eens entree heffen, en als klap op de vuurpijl moet er een speciaal uitvak op de tribune gecreëerd worden. Dat vinden we allemaal veel te ver gaan. Wanneer je promotie afdwingt door kampioen te worden, dan heb je wat ons betreft recht op die plaats in de Eredivisie en hoe je dat dan verder invult vinden we minder interessant.’
Wat kunnen jullie spelers bieden, behalve dat ze geen contributie hoeven te betalen?
‘Heel eenvoudig: sfeer. Goede onderlinge verhoudingen en de thuiswedstrijden zijn altijd een echt avondje uit. Het is een mooie mix van topsport en amusement, zoals bijvoorbeeld het optreden van cheerleaders of een demonstratie indoorvliegen door de Europees kampioen uit Wierden. Dat waarderen de spelers ook, en omdat ze geen contributie hoeven te betalen hebben ze ons met het hele bestuur op een etentje getracteerd, mooi toch?’
Waarom presteren vrouwenteams in Twente zoveel beter dan de mannen in serieuze zaalsporten als handbal en volleybal?
‘De leeftijd bij dames ligt lager als ze fysiek geschikt zijn om op hoog niveau te kunnen spelen. Vaak studeren ze dan nog en dan is intensief trainen goed te combineren met een studie. Bij mannen ligt die leeftijd om maximaal te kunnen presteren een stuk hoger en dan gaan belemmerende factoren als werk en je sociale leven een rol spelen. Daarnaast is het ook een getalsmatig verhaal: er zijn veel meer meiden die volleyballen dan jongens.’
Laatste vraag: waar was je toen de Lange Mannen op 4 augustus 1996 in Atlanta goud haalden?
‘Dat weet ik nog heel goed, want ik ben op 5 augustus jarig. De dag daarvoor heb ik gewoon thuis, samen met vrienden en kennissen, gekeken naar die winnende finale. Ik krijg weer kippenvel als ik er aan denk.’
