VRIEZENVEEN – De legendarische ex-voorzitter Jan Bruins van de voetbalclub DETO is vorige week vrijdag op 83-jarige leeftijd overleden. Bruins was letterlijk en figuurlijk kind aan huis bij de club van rood en zwart en vanuit zijn ouderlijk huis aan De Pollen wist hij al jong het complex aan de Weitemanslanden en later de Schout Doddestraat te vinden om er nooit meer weg te gaan. Hij zat in totaal bijna dertig jaar in het hoofdbestuur, waarvan een kleine tien als voorzitter (1986-1995), ontving de Gouden Speld van de KNVB en werd in 2006 benoemd tot Erelid.
Als vader van een echte DETO-familie zag Bruins in 2012 tot zijn genoegen dat zijn vrouw Annie en hun dochter Marianne werden benoemd tot Leden van Verdienste. Tot op hoge leeftijd diende hij zijn club, waarbij hij zelf ook de handen uit de mouwen stak. Op maandag 14 mei nam DETO in de kantine afscheid van hem. Corné van het Laar was van 2005 tot 2015 één van zijn opvolgers als voorzitter. Hij beantwoordt onder meer vragen over Bruins.
Hoe was het afscheid maandag in de kantine?
‘Indrukwekkend. Er waren naar schatting zo’n 750 mensen aanwezig, waaronder de voltallige eerste selecties van zowel de mannen als de vrouwen. De familie had gevraagd om bij hun vertrek, met in hun midden de kist, een erehaag te vormen en de lijkauto uitgeleide te doen. De mannen van de Onderhoudsploeg liepen naast de auto. Veel van hen hebben hun hele leven met Jan opgetrokken. Een bijzondere avond en heel aangrijpend.’
Wat is je mooiste persoonlijke herinnering aan Jan?
‘Dat zijn er heel veel. Vroeger gingen we samen met de familie Bruins op vakantie naar Texel. Jan was altijd in voor een geintje, dus daar gebeurde altijd van alles, maar mijn mooiste herinnering vond ik toch wel de emotie bij Jan toen we in 2012 kampioen werden van de hoofdklasse. Tijdens de huldiging besefte hij dat dit de laatste keer voor hem was dat hij dit mee zou maken en dat raakte hem toen zichtbaar.’
Heeft hij ooit wel eens ‘nee’ gezegd als DETO hem iets vroeg?
‘Niet dat ik mij kan herinneren, je moest Jan eerder afremmen dan aansporen.’
Hoe was Jan als voetballer, wat voor soort speler?
‘Daar ben ik deze week niet achter gekomen, mijn vader is een paar jaar jonger dan Jan Bruins, maar die had er ook geen herinneringen aan. Jan heeft het volgens mij nooit tot het eerste geschopt, dus ik denk dat zijn voetbalcarrière overzichtelijk is geweest.’
Het leven gaat door en DETO moet verder. Hoe staat de club ervoor en hoe zie je de toekomst?
‘Zo’n bijeenkomst als maandagavond doet je beseffen dat je onderdeel bent van een mooie vereniging. DETO leeft, we spelen nacompetitie met het eerste, er zijn goede plannen om met het complex aan de gang te gaan, dus ik zie de toekomst voor DETO met veel vertrouwen tegemoet.’
Vier clubs op enkele vierkante kilometers bij mekaar in de eerste klasse (DET0, DOS’37, SVZW en Vroomshoopse Boys) – hoe mooi is dat?
‘Dat is geweldig en het zou helemaal prachtig zijn als Den Ham en Enter Vooruit er volgend jaar ook bij komen. Dan heb je met vijf of zes clubs in de buurt nog meer streekderby’s en dat zijn toch de krenten in de pap, of de kersen op de taart.’
Laatste vraag: wat wordt het zaterdag in Wierden tegen SVZW?
‘We zijn ons aan het voorbereiden op de nacompetitie en gebaat bij een goede wedstrijd. SVZW moet winnen én werken aan het doelsaldo met het oog op de concurrentie van Flevo Boys om de eerste plaats. Dus dat zijn tegenstrijdige belangen. Als nummer vier spelen we geen rol van betekenis meer, maar er is ook nog zoiets als de sportieve plicht en het zou voor SVZW een rampscenario zijn als wij van ze winnen. Wat mij betreft promoveren we allebei.’
