Terwijl het WK lekker op gang gekomen is en er in de verste verte nog geen topfavoriet aan te wijzen is, hebben de spelers van FC Twente de training hervat met 21 spelers. Daarbij was ook Tim Hölscher (rechts op de foto). Voor de tweede keer is hij terug van weggeweest.
Een jaar geleden kreeg hij de zegen na. Bedankt jongen, we hebben er alles aan gedaan, jij hebt zelf ook best wel je best gedaan, maar het is niet geworden wat we verwacht hadden. Hij vertrok via de zijdeur van de Grolsch Veste, terwijl deze Tim Hölscher uit Gronau eigenlijk voorbestemd was om op enig moment door de hoofdingang naar de volgende club te vertrekken. Dat zou volgens de kenners een topclub zijn. Maar zij schudden hun hoofd. Jammer, maar helaas. Hölscher redde het niet, zoals al die andere Duitse talenten die hun opleiding in Hengelo kregen (op Simon Cziommer en Peter Niemeyer na).
Hij maakte als jonge tiener de overstap van de jeugdopleiding van Schalke04 naar FC Twente. Hölscher was enig kind en had als 11-jarige jongen zijn moeder verloren aan kanker. Hij woonde samen met zijn vader Gerd die trainer was bij een amateurclub. De jonge voetballer kreeg hij al gauw het predicaat “toptalent” opgespeld en inderdaad, hij ging als een speer. Steeds in een oudere leeftijdsgroep. Dat kon want hij was tamelijk groot en sterk voor zijn leeftijd. Ik zag hem voor het eerst spelen in de B1 en mocht hem graag bezig zien op 10. Krachtig, technisch, fijne voetbewegingen, goed schot, gevoel voor het maken van een effectieve combinatie. Met een zekere gretigheid zocht hij het doel van de tegenstander. Hij scoorde regelmatig. Nogmaals 10, was echt Hölschers beste positie. De blonde junior voetbalde goed en voelde zich happy bij de eredivisieclub die intussen de top van Nederland bereikt had.
A1 sloeg hij over. Bij Jong Twente was hij gek met trainer Patrick Kluivert en andersom was dat ook zo. Hij kwam bij de Duitse selectie van spelers tot 18 jaar en bij de FC in de A-selectie, waar hij vooral opkeek op tegen Edson Braafheid die hem veel tips gaf evenals vedettes als Leroy Fer en Nacer Chadli Met de iets oudere Joey Pelupessy had hij een goeie klik, zo vertelde hij mij destijds.
De jonge Duitser kreeg een mooi 4-jarig contract. Echter hij maakte de belofte niet waar. Hij keek op tegen de grote jongens en moest, zoals bij de FC wel vaker gebeurde (ook bij Quincy Promes bijvoorbeeld) als rechtsbuiten beginnen. Daar moest hij zich zien waar te maken, terwijl hij altijd op 10 had gespeeld. Je bent geslaagd voor timmerman, maar de baas die je aanneemt, laat je tegels zetten, zoiets. Kortom Hölscher kreeg kansen genoeg om zich waar te maken, maar nooit op de positie waarvoor hij opgeleid was. Hij mislukte na voortdurend heen en weer gependeld te hebben tussen het eerste elftal en de beloften. Hij werd verhuurd aan Chemnitzer FC, kwam snel terug naar de FC om andermaal te gaan pendelen tussen de beloften en de hoofdmacht.
Vorig jaar ging hij naar GA Eagles, maar daar speelde hij als verdedigende middenvelder. Weer kreeg hij geen kans op zijn favoriete plek. het liep niet zoals hij en de Eagles het wilden en daarom mocht hij in januari van dit jaar alweer gaan. Ted van Leeuwen haalde hem naar Esbjerg fB. En daar ging het beter. Hij speelde eindelijk op 10, toonde zijn creativiteit, maakte in 14 wedstrijden een vijftal goals en stelde medespelers in staat te scoren. Vervolgens ging Van Leeuwen terug naar de FC en nam hij Hölscher mee naar het oude vertrouwde adres in Hengelo, waar hij elke tegel van de kleedkamer nog kende.
Zal de intussen 23-jarige jongeman uit Gronau zijn talenten in het komend seizoen in de eerste divisie volop gaan showen? Heeft Van Leeuwen het goed gezien om hem terug te halen naar de Veste of krijgen al die Twente-volgers gelijk, die hun wenkbrauwen fronsten toen ze hoorden van zijn terugkeer.
Ik hoop voor Hölscher dat hij eindelijk gaat voetballen zoals in de B1 en dat hij slaagt. Dat gun ik hem na al zwerftochten van de laatste jaren.
