ALMELO/GLASGOW – Wielrenster Kirsten Wild (Almelo, 1982) won afgelopen weekend de Prudential Ride London Challenge, een prestigieuze wedstrijd met de beroemde Constitution Hill als halte tegen het decor van Buckingham Palace. Er zijn slechtere plekken om als eerste over de finish te gaan, in dit geval voor haar legendarische landgenote Marianne Vos en de Italiaanse Elisa Balsamo.
Vanaf morgen is Wild opnieuw actief aan de overkant van Het Kanaal, en wel tijdens het EK baanrennen in Glasgow. Ze doet solo mee aan de scratch, de puntenkoers en het omnium, de drie disciplines waarop ze eerder dit jaar bij het WK in Apeldoorn drie keer goud won, en samen met Amy Pieters rijdt ze de koppelkoers die mondiaal zilver opleverde.
Hoe groot is de kans dat het weer drie keer goud wordt, of zelfs vier keer?
‘Vrij klein, dat drieluik in Apeldoorn was echt uniek. Ik ga natuurlijk m’n uiterste best doen, maar het is vooraf lastig te zeggen of het ook lukt. En je hebt ook niet alles zelf in de hand.’
Kun je in het kort de scratch, de puntenkoers, het omnium en de koppelkoers omschrijven?
’Bij de scratch is het heel eenvoudig: je start met z’n allen en wie na veertig ronden het eerst over de finish komt is de winnares. De puntenkoers gaat over honderd ronden, elke tiende ronde is er een sprint voor 5-3-2-1 punten, een ronde inhalen is goed voor twintig punten en de laatste sprint telt dubbel. Het omnium is net als de scratch, het is een combinatie van een afvalkoers met een temporace; als je wint krijg je veertig punten per onderdeel en met die punten begin je aan de afsluitende puntenkoers. De koppelkoers is een puntenkoers, maar dan met z’n tweeën. Amy Pieters is hierbij opnieuw mijn teamgenoot en samengaan we er weer vol voor.’
Wat is het mooie aan baanrennen ten opzichte van het koersen op de weg?
‘Ik vind het allebei erg leuk met ieder voor zich hun eigen charmes. In beide disciplines is het ‘spelletje’ voor mij heel speciaal om te doen. Het spelelement is op de baan wat meer aanwezig, bovendien is het ook wat explosiever en korter en daardoor meer op m’n lijf geschreven.’
Had je een voorbeeld en zo ja, wie was dat?
‘Het EK vindt plaats in de Sir Chris Hoy Velodrome, genoemd naar mijn held. Hoy was een geweldige baanwielrenner met een indrukwekkende staat van dienst, zeven medailles op vier Olympische Spelen, en een aangename persoonlijkheid.’
Heb je de Tour de France nog een beetje kunnen volgen en heb je ook zo genoten van de Nederlandse prestaties?
‘Ik deed tijdens de Tour de France mee aan de Giro Rosa, waar ik trouwens de tweede etappe won. Daardoor heb ik het allemaal niet heel goed kunnen volgen, maar uiteraard krijg je wel wat mee van de Nederlandse successen en dan kun je alleen maar constateren dat ze het prima hebben gedaan.’
Hebben jullie op de weg ook last van meerennende idioten of valt het wel mee?
‘Daarvoor gaan we te hard, haha. Nee, serieus: tijdens bergritten gebeurt het soms, maar over het algemeen is het bij ons iets minder druk dan bij de mannen.’
Op je palmares staan zes eindoverwinningen en zestien etappewinsten in de Rondes van Qatar en Chongming. Hoe wordt het wielrennen daar beleefd, toch heel anders dan in Europa?
‘Het is inderdaad heel apart om in die landen te koersen. So wie so is vrouwensport in het Midden-Oosten iets minder ‘normaal’ dan in Europa, al wordt dat langzaam anders. In China leeft het wel heel erg en dan is het ook des te leuker om er te rijden.’
Laatste vraag: Heracles Almelo of PEC Zwolle?
‘Oei, ik snap de vraag, maar moet het antwoord schuldig blijven, want ik ben niet echt een voetbalfan. Zullen we het dus maar op een veilig gelijkspelletje houden?’
FOTO: Sportfoto.nl
