ENSCHEDE – Drie ijshockeysters van de Luttikhuis Enschede Lions hebben in Mexico met Jong Oranje een WK-kwalificatietoernooi voor de B-poule gewonnen: Roxy Fokker (18) uit Haaksbergen, Stevie van Onna (17) uit Hengelo en Zoë Strijland (15) uit Enschede. Voor de jongste van dit supertrio had dit toernooi bovendien een extra aardige bijkomstigheid: haar vader Marco, trainer en voorzitter van de Lions, was erbij.
Eh, ijshockey in Mexico, hoe logisch is dat? Dat klinkt niet naar wintersport.
‘Net als alle landen moet ook Mexico zich eerst kwalificeren en ze hebben aangeboden om het te organiseren dit jaar. Vergis je niet, het was tijdens het toernooi onze grootste concurrent, we waren allebei tot aan de finale zonder puntenverlies. We wonnen met 4-0, bleven daardoor in alle vier wedstrijden ongeslagen en mogen ons nu door deze promotie naar een hogere poule gaan meten met grote landen als Frankrijk en Polen.’
Waarom speel je ijshockey en doe je niet aan hockey, voetbal of turnen zoals de meeste meiden doen?
‘Omdat mijn vader ook altijd geijshockeyd heeft en omdat het iets anders is dan alle andere sporten. En natuurlijk ook omdat ik het gewoon een geweldige sport vind. Ik heb vroeger ook gedanst en aan paardrijden en tennissen gedaan. Op een gegeven moment moet je een keuze maken en daar heb ik tot nu toe geen seconde spijt van gehad, integendeel.’
Hoe vaak train je per week? Krijg je daarbij voldoende medewerking van school?
‘Ik train vier keer per week bij mijn club en één keer per maand bij het NL Team in Tilburg. Ik zit op een LOOT-school, het Stedelijk Lyceum in Enschede, en krijg daar gelukkig alle medewerking om topsport en studie te combineren, mooi dat dat kan.’
Wie is je grote voorbeeld (mag ook een andere tak van sport zijn)?
‘Nu verwacht je natuurlijk dat ik een ijshockeyster noem, maar het is mijn vader. Hij is altijd mijn grote voorbeeld geweest. Buiten hem en het ijshockey is dat Tess Wester van het Nederlands handbalteam, klinkt misschien gek uit mijn mond, maar wat een geweldige speelster is dat.’
Bij de Lions speel je in een mixed team, met jongens. Hoe is dat en is dat normaal bij ijshockey?
‘Voor zover ik weet is Nederland het enige land waar meisjes en jongens met elkaar samenspelen. We doen dat om beter te worden, het niveau en met name de handelingssnelheid is hoger bij de jongens. Ook spelen we full contact daar en dat helpt ons weer om beter te worden wanneer we straks tegen dames spelen.’
Tegen wie is je volgende wedstrijd met de Lions en is het lastig om je daarvoor te concentreren met het Mexicaanse succesavontuur nog in je hoofd?
‘Morgen speel ik met de jeugd thuis tegen Den Bosch en zondag uit met de dames in Heerenveen. Ik heb er heel veel zin omdat ik veel geleerd heb in Mexico en dit graag wil laten zien in de komende wedstrijden.’
Wanneer speel jij met Oranje op de Olympische Spelen?
‘Dat is natuurlijk het ideaal voor elke jonge sporter, welke sport je ook beoefent. Voor mijzelf is dat lastig te voorspellen, maar ik hoop wel echt dat ik het ooit een keer mag meemaken. Spelen voor je land, kippenvel bij het Wilhelmus, op het hoogste niveau, tegen de top van de wereld, hoe mooi kan het zijn?’
Maar Nederland staat op de twintigste plaats op de wereldranglijst, hoe realistisch is het dat we ons ooit plaatsen voor een groot toernooi?
‘Alles is mogelijk, maar ijshockey is een kleine en dure sport. Hoe meer kinderen gaan ijshockeyen, hoe groter de kans is dat we met de grote landen mee kunnen doen. Wie het een keer wil proberen is elke zaterdag van 11.15 tot 12.15 uur welkom op onze ijshockeyschool achter het stadion van FC Twente.’
Dan nog de vraag aan vader Strijland: hoe trots is hij?
‘Wat dacht je? Papa Marco is natuurlijk apetrots, met name op haar mentaliteit. Ze werkt er keihard voor en blijft zich maar positief ontwikkelen. Geweldig om dat van dichtbij mee te maken.’
