OUD-OOTMARSUM – Silke Tulk (Albergen, 1991) won twee weken geleden de hoofdprijs bij het NK allround-klootschieten in Oud-Ootmarsum. Het was voor haar de tweede keer in successie dat ze de nationale titel opeiste. Eerder dit jaar was ze ook al succesvol in Noord-Ierland, en er zijn vergevorderde contacten met Ierse emigranten voor een wedstrijd in Boston (USA), maar daarover straks meer. Eerst maar eens terug naar het begin in Fleringen.
Hoe lang speel je al, op welke leeftijd ben je ermee begonnen?
‘Ik ben sinds mijn zesde lid van klootschietvereniging Kleine David uit Fleringen. Dat ik bij de vereniging in Fleringen gooi, komt door mijn vader. Hij is sinds de oprichting van de vereniging lid en gooide op zondagmiddag competitie. Af en toe ging ik dan mee naar de wedstrijd en mocht ik terug richting de auto gooien. Zodoende is letterlijk en figuurlijk het balletje gaan rollen. Ik ben nu 27, dus gooi ik onderhand 21 jaar. Ik weet dus eigenlijk niet meer anders.’
Wanneer kreeg je in de gaten dat je goed was?
‘Op mijn zesde heb ik voor het eerst meegedaan aan het Nederlands Kampioenschap. Na een aantal gewonnen titels in Nederland kwam ik in contact met de bondscoach van het Nederlands team. Zodoende kon ik me toen ik vijftien was kwalificeren voor een internationale wedstrijd in Italië. Daar werd ik vierde, een plek die geen enkele sporter wil. Hierna zijn we intensief gaan trainen en dat heeft tot nu toe vijf Europese en één Wereldtitel tot gevolg gehad.’
Gooi je alleen solo of ben je ook in teamverband van de partij?
‘Internationale wedstrijden gooi je altijd individueel. Je gooit een EK voor jezelf en bent dan ook op jezelf aangewezen. Gaat het niet goed, hoef je dat alleen jezelf maar te verwijten. Ik gooi naast de internationale wedstrijden ook in teamverband. Dat doe ik in de damescompetitie op zowel het onderdeel straat als veld. Hierbij gooi je in een team van vier personen om de beurt. Waar de nummer één is uitgegooid, pakt de nummer twee de kloot op en gooit vanaf dat punt verder. Zo ga je door tot je twaalf schoten in totaal als team hebt gedaan. Het team dat na twaalf schoten het verst ligt, wint een punt. Na drie punten heb je een wedstrijd gespeeld.’
Hoeveel uur per week besteed je aan het klootschieten?
‘Dat ligt eraan. Bij een belangrijke wedstrijd intensiveer ik de trainingen. Zo hebben we voor het afgelopen NK een aantal trainingen op de wedstrijdlocatie gehouden, maar daarnaast ook gewoon individuele trainingen op een andere locatie gedaan. Voor het afgelopen EK hebben we twee jaar voorbereidingstijd genomen. We hebben samen met een sportfysiotherapeut een plan gemaakt om zo goed mogelijk aan de start te verschijnen.’
Wat doe je voor je beroep?
‘Ik ben docente Nederlands en Commerciële Economie aan het ROC van Twente in Almelo. Ik geef les aan niveau 2- en 3-leerlingen in opleidingen richting de detailhandel.’
Eerder dit jaar won je voor de tweede keer de Bol Fada Championships in Noord-Ierland: vertel daar eens wat meer over.
‘Het gaat hierbij om een jaarlijkse wedstrijd die met Pasen wordt gegooid. Ik ben hier nu vier keer geweest. Ik heb een uitnodiging ontvangen, nadat ik voor de tweede keer Queen of the Roads werd in Cork (Ierland). Deze wedstrijd speel je één tegen één. Kelly Mallon is mijn grootste internationale concurrente en de Bol Fada gooi ik ook altijd tegen haar. We hebben nu allebei twee keer van elkaar gewonnen. Het parcours in Armagh is 2,5 kilometer lang met bochten en hoogteverschillen. Dit parcours moet je dan van start tot finish in zo min mogelijk schoten afleggen. Afgelopen jaar had ik zestien schoten nodig om de finish te bereiken.’
Zijn er nog meer Europese landen waar ze aan klootschieten doen, en zo ja: welke zijn dat?
‘Je speelt een EK natuurlijk niet alleen met Nederland. In Europa spelen ze ook in Italië. In de buurt van Pesaro en Rimini is het erg populair. Ook in Ierland wordt de sport veel gespeeld. Zowel in Noord-Ierland als in Ierland worden wekelijks klootschietwedstrijden gegooid, in Armagh en Cork. Ook in Duitsland is klootschieten populair, vooral in Oost-Friesland en Sleeswijk-Holstein. Maar het gaat nog veel verder. Volgend jaar speel ik de Queen of the Roads. Normaal is deze wedstrijd het tweede weekend van oktober, maar dit jaar spelen we in het laatste weekend van september. Daarna gaan we, als alles meezit, direct door naar Boston om daar een wedstrijd tegen Kelly Mallon te gooien. Er zit een groep geëmigreerde Ieren in Amerika die het klootschieten daar hebben opgezet. Het wordt steeds populairder in Amerika en om dat nog verder te helpen ontwikkelen is deze wedstrijd uitgeschreven. Met ons zullen de twee beste Ierse heren ook uitgenodigd worden om zo een geweldige wedstrijd te hebben in Boston.’
Laatste vraag: enig idee waar de clubnaam Kleine David vandaan komt?
‘Voordat de klootschietvereniging in Fleringen bestond, had Reutum er al wel één. Onderling was er een wedstrijd uitgeschreven die in de volksmond al de Kleine David (Fleringen) tegen de Grote Goliath (Reutum) werd genoemd. De wedstrijd werd verrassend gewonnen door de niet-klootschieters van Fleringen. Toen er begin jaren zeventig een naam moest komen voor de klootschietvereniging was het dus niet zo moeilijk en werd het Kleine David.’
