Mijn voorgevoel had me gelukkig niet in de steek gelaten. Sinds die zwarte zondag waarop we vanuit het uitvak boven ons door het Utrecht-geteisem werden getracteerd op bierbekers gevuld met zeik, kijk ik wel uit als er weer eens een risicowedstrijd aangekondigd wordt. Natuurlijk waren die Zweedse supporters onbeschoft toen ze bleven doorzingen tijdens de minuut stilte voor Dais ter Beek en Theo Pahlplatz, en een goed idee om dan maar beginnen te klappen. (Trouwens ook een gele kaart voor Veronica-verslaggever Leo Driessen die de voornaam van Ter Beek consequent met ‘ai’ uitsprak. Kennelijk was het te veel moeite om ... Lees verder >
Naast een verzameling boeken over poolexpedities, Noord-Amerikaanse indianen en sportvissen heb ik een plankje met van alles over atletiek. Dat heb ...
