Nu ben ik geen jongen van de langere afstand. Lange tijd dacht ik van wel. Maar dat vreselijke afzien, kapot gaan, kwijlend en spugend de lange weg vervolgen, over de meet gaan en bijna moeten kotsen, tot een week nadien nog moe en loom zijn: dat alles is zó vreselijk. Enkele kilometers met gezwinde spoed door de natuur hollen: dat kan mij bekoren. Maar zodra ik langer dan een half uurtje ren, is de lol eraf.
De Landgoed Twente Marathon pretendeert ook lange afstand-haters tegemoet te komen met muziek, eten en drinken. Daarbij hoef je niet als loner die afschuwelijke, historische ... Lees verder >
