Vermoedelijk omdat ik meer historie heb dan toekomst, maar ik ervaar vaker wat je sportief-nostalgische gevoelens kunt noemen. Een hang naar wat geweest is dus. Niet zozeer omdat sport toen vrij van smetten was, waarbij men geen besef had van zaken als doping, mentale voorbereiding, beïnvloeding van politiek en strakke kleding. Alleen het laatste viel buiten het bestek van de vroegere atletiek. Vanwege het atletische verleden van mijn moeder zag ik dat met name de damesbroek een ruim zittend, ja zelfs hobbezakkerig geheel was, bedoeld om de toeschouwers en mede-atleten niet op verwerpelijke gedachten te brengen, die tot hormonale oprispingen ... Lees verder >
