ENSCHEDE – In een onwaarschijnlijk snelle tijd van 2.07.21 heeft Stephen Kiprotich uit Oeganda de Enschede Marathon gewonnen. Kiprotich haalde met deze tijd bijna twee minuten af van het oude record, dat met 2.09.02 op naam stond van Jacob Yator (uit 2009). De Oegandees kreeg de hoofdprijs van twintigduizend euro. Julius Korir werd tweede met 2 uur en 10 minuten. De Keniaan liep enige tijd aan kop, maar moest die positie toch prijsgeven, waarna Kiprotich, die als zogenaamde als haas aan de marathon begonnen was, bijna een half uur alleen aan de leiding lag. De winnaar was overigens eerder al twee keer deelnemer aan de FBK-games en ook was hij onlangs derde op het WK cross.
Sam Landman uit Hengelo was de beste Nederlander. Met een tijd van 2.32.04 finishte de hardloper van MPM als vijftiende. Leon Sanderman (foto) uit Nijverdal werd zestiende en was derhalve de tweede Twentenaar. Sanderman liep zijn eerste marathon in 2.32.52. Denekamper André Oude Elferink werd in 2.43.58 achttiende. Hij was de beste van de atleten van 40 jaar en ouder. Een andere debutant, Jan Paalman uit Rijssen, werd twintigste in 2.44.55.
Ingrid Prigge-Morsink (47/archieffoto) uit Borne was de snelste vrouw in 2.45.12. Mariska Dute uit Borculo (25) van de Loopgroep PK was de 27ste binnenkomer. Ze was de tweede vrouw in 2.55.30.
De halve marathon werd gewonnen door Hengeloër Casper Koelma van MPM in 1.12.42. Nijverdaller Peter Bruinsma werd tweede in 1.12.55 en Ronny Agten van de Nederlandse Politie Sportbond kwam als derde binnen op dertig seconden van Koelma. Jacqueline Rustidge uit Kampen was de snelste vrouw in 1.20.55.
Stephen Kiprotich heeft de marathon van Enschede uit de anonimiteit gehaald. Ga maar na – de Oegandees (van 17 februari 1989) werd voor editie 43 als haas binnengehaald, kreeg niet eens een startnummer maar ging met het etiket pace op de borst, als naamloze winnaar bij ons en de IAAF de boeken in. Hij vloog terug naar huis met een kapitaal, de jackpot. Overigens netto geen 20 mille, bruto parkoersrecordpremie, want onze minister Jan Kees de J. meent dat hem en dus ons, de helft van dit bedrag toekomt. Zelf geen meter gelopen, deze overgewichtige CDAminister, wel belasting kasseren. Zo zijn de regels. Onze regels. Een toevallige prijswinnaar van een loterij is hier beter af.
Twee-nulzeven-twintig (2.07.20) werd voor deze Stephen K. geregistreerd. Na een solo van zes, zeven kilometer. Bravo voor deze tempobeul die in Enschede een negative split (1.04) realiseerde, maar die wij, atletiekvrienden als we zijn, ons al herinnerden van de FBK-Games. Twee maal in Hengelo op de 5 km aan de start – in 2008 en 2009. Beste tijd: 13.23,70. En, klap-op-de-vuurpijl, zesde bij de laatste WK-cross, in Punta Umbria. Ongelofeloos, wat deze 22-jarige trots van Oeganda presteert.
Kortom deze Stephen is met zijn lange pas een overtuigend loopwonder, die na zijn finish in hartje Enscehde geen spoor van uitputting vertoonde; onderweg de favorieten die hij moest helpen, verbaasde en deklasseerde.
Rest ons, nadat wij nu weer bij zinnen zijn en het Van Heekplein bezemschoon is, de vraag: Kan dat wel die twee-nul-zeven en nog wat? Is dat eigenlijk niet te mooi om waar te zijn? Onze Haile, zoon van Hengelo, debuteerde op de marathon in Londen met al zijn ervaring een minuutje sneller. Het antwoord kan derhalve niet anders zijn dan nee, tenzij. Om te beginnen, nog maar eens héél goed nameten, dit nieuwe parkoers. Was in Enschede als eens eerder nodig.
Een haas die als marathondebutant er met de buit vandoor gaat, zoals Stephen op weg naar Enschede City deed, krijgt wereldwijd exposure. Zijn marktwaarde zal stijgen, flink stijgen. Het is hem gegund. Het betekent wel dat hij voor Enschede, dat winnaars graag terugvraagt, nu onbetaalbaar is geworden. We moeten dus weer naar Hengelo om van deze klasbak te genieten als hij daar op een tien start. Met een startnummer. Daar wel.
Jan Kees van der Paauw