COPIAPÓ – De Dakar-rally kreeg voor Erik Wevers een onaangenaam vervolg. De Markeloër en zijn bijrijder Fabian Lurquin hebben de nacht in de Chileense woestijn moeten doorbrengen. Door een rots op de route werd de versnellingsbak geraakt en konden zij pas verder, nadat deze door de servicetruck gebracht werd.
‘ Het geluk was blijkbaar niet aan onze zijde. Toen we weer reden, kwamen we vast te zitten, schuin met de neus van de Mitsubishi naar beneden,waaardoor de wagen niet langer van brandstof wordt voorzien. Dat werd dus scheppen, scheppen en scheppen. Omdat het inmiddels donker werd, besloten we dat het verstandiger was in de duinen te overnachten. De duinen op de route zijn zo steil, dat je ondanks onze verlichting niets ziet. Levensgevaarlijk, want je hebt geen idee wat je te wachten staat achter een duin.’
Het werd dus overnachten voor de mannen. En ze waren niet de enige. ‘Wat ik allemaal gezien heb onderweg, niet te geloven, zoveel vrachtwagens en auto’s die vastzaten, sommige vrachtwagens helemaal onderin een duinkom, die komen daar echt niet meer uit. Wat dat betreft hebben we geluk gehad, we wilden vanmorgen rond half 8 vertrekken, maar door de mist zagen we nog niets. We hebben dus gewacht tot de mist wegtrok en zijn toen onze etappe af gaan maken. Dat we uiteindelijk als 94e zijn gefinisht, is vreselijk zuur, zeker omdat het zo goed ging de laatste dagen’.
Ook dit is Dakar. Morgen weer een dag, vandaag een rustdag. Zo kan het equipe zich even herstellen, de ervaringen gebruiken, de narigheid achter zich laten en vooruit kijken naar de dagen die komen gaan.
Zo’n 154 kilometer bestaande uit twee delen: het eerste deel met gravel met flinke stenen wat makkelijker, het tweede werd al door de organisatie aangemerkt als een van de zwaarste delen van Dakar-rally. Hoge duinen, diep en zacht zand met steile afgronden. Dat was in het kort de opdracht voor de coureurs in de Dakar-rally. De speciale stage van vandaag was een lus om Copiapó: opgedeeld uit twee delen met een totale lengte van 154 kilometer. Het was erop of eronder voor veel teams. Het Twentse Riwald Dakar Team heeft zich er weer prima doorheen geslagen met een tiende positie voor Bernhard ten Brinke. Gert Huzink kwam niet veel later binnen op de twintigste plaats. Erik Wevers viel dus ver terug.
Ten Brinke stond bij de finish met een grote glimlach: ‘Eindelijk een mooie, zware proef en we zijn er zonder problemen doorgekomen. We waren vandaag even wat aan het uitproberen met de bandenspanning en dat heeft voor ons goed uitgepakt. Het rijden in de duinpannen, dat is een ervaring op zich. Je moet goed in de gaten houden hoe je de duinen berijdt, hoe je bandenspanning is. Het beste kun je ze rondom omhoog rijden, dan kom je het beste omhoog. Morgen hebben we een rustdag, da’s wel even lekker, zeker met zo’n positie als vandaag’, aldus de Achterhoeker.
Ook Gert Huzink had een mooie dag. ‘Dit is hoe Dakar hoort te zijn, loodzwaar, maar we komen hier natuurlijk ook niet voor een plezierritje. Het eerste deel was heel goed te doen, maar na de verbindingsroute reden we de duinen in. Hier is het, zoals Bernhard al aangeeft heel belangrijk hoe de bandenspanning is. Heb je ze zacht, dan kom je de kleine duinen perfect over en kan je daar tijd winnen’, sprak de Mandervener.
De Fransman Hansel leidt het klassement. De Nederlander Van Loon is tiende. Ten Brinke is dertiende, Huzink staat op de vijftiende plaats.
Foto: Eenzame rijder in de Chileense woestijn
Dakar ralley in Chili, noem, het dan ook meteen anders.