ENSCHEDE – De olympische vlam is gedoofd, onze nationale helden zijn weer thuis en de straten van Londen zijn schoongeveegd. Het grootste sportevenement ter wereld is ten einde. Nederland heeft met twintig medailles aanzienlijk beter gepresteerd dan vier jaar geleden in Peking, toen de teller bleef steken op zestien. Twintig medailles, een resultaat waar ook onze Twentse sporters aan bijgedragen hebben. Voormalig Nederlands atleet Marti ten Kate blikt terug op Londen 2012.
Marti, de Spelen zijn voorbij. Wat vond jij het mooiste sportmoment?
‘Ik vond het goud van Ranomi Kromowidjojo en Epke Zonderland prachtig om te zien en een heel mooi cadeau voor Nederland. En Marianne Vos natuurlijk. Tijdens de wedstrijd zag je dat de andere rensters alles deden om haar bij te benen. Maar het lukte niet. Fenomenaal. Zelf was ik ook in Londen en heb vooral veel atletiekwedstrijden live gezien. Wat ik daarbij erg indrukwekkend vond waren de drie medailles van Groot-Brittannië. Binnen drie kwartier wonnen Jessica Ennis, Greg Rutherford en Mo Farah goud. Onvoorstelbaar was dat. Ook van de broers Brownlee, die eerste en derde werden bij de triatlon, heb ik genoten. Teveel om op te noemen eigenlijk.’
Hoe kijk je terug op de Twentse prestaties?
‘Iedere sporter die meedoet wil natuurlijk alles eruit halen wat erin zit. Soms lukt dat en soms niet. Job Kienhuis bijvoorbeeld, die haalde de finale niet maar had daar wel moeten staan vind ik. Het is ook zo’n lastig nummer, de 1500 meter. Het is moeilijk te bepalen of je hard genoeg gaat, je krijgt niets mee van de wedstrijd. De Nederlandse zwemsters hebben het natuurlijk goed gedaan. Schreuder heeft een mooie serie gezwommen, net als Veldhuis. Het behalen van zilver en brons was een mooie afsluiting voor haar. Moniek Nijhuis stelde wat teleur in het individuele onderdeel, bij de estafette daarentegen zwom ze weer sterk.
Triatlete Rachel Klamer eindige als 36e. Dat was, voornamelijk voor haarzelf, wel een tegenvallend resultaat. Maar er komt ook veel bij kijken. Ze heeft veel progressie geboekt en ik denk dat ze er over vier jaar in Rio echt zal staan. Wielrenster Kirsten Wild had denk ik ook meer verwacht. Ik kan me voorstellen dat ze teleurgesteld is. Over Gerco Schröder kan ik alleen maar zeggen dat hij een topprestatie geleverd heeft. Zowel individueel als in de landenwedstrijd was hij gewoon erg goed. Ze zullen in Twente erg trots op hem zijn.’
Wie van de Twentse sporters vond je tegenvallen?
‘Ik was niet echt teleurgesteld in iemand. De Olympische Spelen is zo’n grote happening. Er speelt van alles mee waardoor je vaak ziet dat sporters of enorm tegenvallen óf voor een verrassing zorgen. Om toch antwoord te geven zou ik zeggen dat ik van Rachel Klamer en Job Kienhuis meer verwacht had. Ik had ze niet op een podiumplek geschat, maar wel een paar plekken hoger. Echter nogmaals, iedere sporter die er staat mag trots zijn op zichzelf.’
