Natuurlijk was het niet netjes wat de boven hem gestelden bij Feyenoord met hem flikten, maar Leo Beenhakker is er dan de man niet naar om van een dergelijk buitenkansje géén persoonlijk koningsnummer te maken. En dus was het weer een mooie persconference, met veel geprangd gezucht en nog veel meer gebakken lucht. Die club zat hem in zijn bloed, en ach, die kleine zat hem in de genen, en ach, samen wilden ze nog één keer naar de Coolsingel, desnoods achter de rollator. Ach ja, hij weet precies wat de wanhopige Feyenoord-fans willen: geen woorden maar daden. Hopeloze ambities, verpakt in holle frasen en bolle teksten. Natuurlijk, er was geen geld in kas, maar is dat een reden om het hondstrouwe Legioen te beledigen met een karikatuur als Jhonny van de Burger King? Hebben we die hilarische sprint tegen Excelsior gezien? Hoe geloofwaardig ben je dan, wanneer je als technisch directeur voor vier ministerssalarissen op de loonlijst staat?
Fernández, Ignjatovic, Babovic, Auassar, Schaken, Mokotjo, Smolov, Lumb: uit alle windstreken kwamen ze naar de Kuip en de supporters bleven zich verbazen. Waar was het instinct gebleven van de man die met Real Madrid drie keer kampioen van Spanje werd? In Madrid, waarschijnlijk, want met de selectie waarover hij toen kon beschikken waren u en ik ook fluitend kampioen geworden. Maar het is nog zeer de vraag of we in één en hetzelfde jaar ook zouden presteren wat hij in 1985 voor elkaar kreeg: met Volendam uit de eredivisie degraderen en met Oranje van de Belg voor de WK-kwalificatie verliezen. Sindsdien heeft hij talloze werkgevers gehad en overal waar hij kwam was het een mooie uitdaging en voelde het als een soort van thuiskomen. Maar nu is het over en uit voor deze man van de wereld. Adios Don Leo. Muchas gracias voor al die geprangde zuchten en gebakken luchten. Het is mooi geweest. Ga genieten van je geld. En vertel nou eindelijk eens een keer wat er in 1990 met Oranje op het WK in Italië gebeurd is. Of zwijg voorgoed, in alle talen.
