Niemand twijfelde eraan dat Heracles de confrontatie met één van de zwakste tegenstanders in Europa die je maar kon verzinnen zou overleven. De spelers, de technische staf en de supporters waren eensgezind. Zoals gebruikelijk liet voorzitter Jan Smit zich ook niet onbetuigd, je zou bijna denken dat hij er persoonlijk voor gezorgd had dat Heracles na 113 jaar eindelijk Europa in ging. Overal kon je horen en lezen dat zijn droom was uitgekomen en dat hij er het volste vertrouwen in had.
Ik ben de eerste die toe zal geven dat Smit enorme verdiensten heeft gehad en nog heeft voor het succes van Heracles in deze eeuw en dat hij de juiste man op de juiste plaats was om de club een belangrijke stap voorwaarts te laten maken. Maar laten we niet alle andere voorzitters vergeten die vanaf 1903 aan het roer hebben gestaan van deze club. Ik ga geen namen noemen, want het risico is te groot dat je dan mensen te kort doet of mogelijk misschien wel wat overwaardeert. Een ding is zeker, in de loop der tijden heeft Heracles veel hoogtepunten gekend, maar ook diepe dalen. De verhalen en anekdotes zijn echt heel bijzonder en er heeft zich heel wat afgespeeld in en rond deze club. Het is geen fusieclub die uit nood is ontstaan, maar een club met een rijke historie waar we in Twente trots op mogen zijn. Hulde dus aan alle vrijwilligers, supporters, spelers, trainers, bestuursleden en voorzitters die, op welke wijze dan ook, in de afgelopen 113 jaar een steentje hebben bijgedragen aan het huidige succes van Heracles en met name aan het feit dat de club Europa in kon gaan.
Het is echter een schande hoe de direct betrokkenen van dit moment om zijn gegaan met de mogelijkheden die eindelijk voor het grijpen lagen en waar zo veel mensen zich zo lang en zo hard voor ingezet hebben. Natuurlijk zijn de spelers en de technische staf degenen die hier direct voor verantwoordelijk zijn en zij hebben collectief gefaald. Achteraf is het in Almelo verkeerd gegaan en heeft men het laten liggen in de thuiswedstrijd. De focus moet nu, zoals door de trainer direct na de wedstrijd werd aangegeven, gericht worden op de competitie. Dat is ook volstrekt logisch en zeker verklaarbaar, want spelers en staf zijn tenslotte allemaal passanten en wie weet bij welke club ze volgend seizoen in dienst zijn? Dus snel een streep onder dit echec is het credo voor deze groep voorbijgangers. Maar de huidige vrijwilligers en de supporters van Heracles zijn nog lang niet zo ver. Je doet de supporters en vrijwilligers van nu, maar zeker ook die uit het verleden te kort door hier zo snel en makkelijk overheen te stappen, want het feit dat deze club zo’n lange en bewogen historie heeft, maakt deze Europese wanvertoning extra pijnlijk.
Misschien heb ik het gemist, maar ik heb na deze frustrerende uitschakeling op donderdagavond geen interview meer met Jan Smit voorbij zien komen. Als hij dan zo graag de credits wil hebben voor het feit dat Heracles Europa in kon gaan, moet hij nu natuurlijk ook zijn verantwoordelijkheid nemen voor deze smadelijke afgang. Zo’n kans krijgt Heracles namelijk niet zo snel weer en juist daarom had hij nu dus ook de publiciteit moeten zoeken om hierover tekst en uitleg te geven en op z’n minst zijn excuses richting de supporters en vrijwilligers moeten aanbieden. Jan Smit schitterde echter nu plotseling door afwezigheid in de media en dat is normaal gesproken niets voor hem. De Europese uitschakeling is met recht een afgang, niet alleen voor Heracles, maar voor het Nederlandse voetbal in totaliteit, want dit gaat punten kosten voor de UEFA-ranglijst, met als gevolg mogelijk geen directe plaatsing meer voor de toekomstige landskampioen aan de Champions League. Jammer dat Jan Smit deze, in meerdere opzichten, gemiste kans voor open doel heeft laten liggen.
Chris Walraven
Smit begint Joop-trekjes te vertonen. De grootste babbels hebben als het wind mee is, wegkruipen bij verlies en tegenslag. Dit gaat de verkeerde kant op met die man. Nou, en ? Maar goed, wat zijn die mensen ook helemaal gewend ? Het is en blijft folklore in de marge. Intussen blijft U in dit stukje maar hameren op een rijke historie, maar verder dan een uitschieter tegen Ajax in de KNVB-beker kom ik in die 100 jaren gewoon niet. Nee, dan IJsselmeervogels. Smit dacht wel even hoog mee te kunnen vliegen, maar de eerste de beste Zuid Europese puist was ze te veel. Opdat we de komende 113 jaar even geen Almeloos gebral hoeven aan aan te horen. Good goan, Chrissie !
Beste Geurt,
Er zijn maar weinig clubs in Nederland die terug kunnen kijken op zo’n rijke historie met maar liefst twee keer een landskampioenschap. Ja, daar mag men in Almelo trots op zijn en dat is zeker geen gebral maar gewoon de feiten. Hier een filmpje van de kampioenswedstrijd tegen PSV. Heracles wint met 6-1. https://www.youtube.com/watch?v=EGgB76T0k4E
Dat zo’n clubje kampioen wordt in oorlogstijd, heeft vanzelfsprekend alles te maken met de chaos in het Westen van het land en de nogal innige band die ze in gastvrij Almelo met de bezetter onderhielden.
Ik neem met klem afstand van jouw suggestie en ben van mening dat je hier te ver gaat. Hoe haal je het in je hoofd om dit soort ongefundeerde zaken te roeptoeteren. Overigens werd Heracles in 1927 ook al een keer landskampioen. Beste Geurt, ik reageer niet meer op jouw reacties dat lijkt mij het beste.
Kom nou Chris, ga hier niet de geschiedschrijving im Frage stellen. Er zijn in die dagen vreemdere zaken gebeurd dan een titel voor jouw club, zeg.
Duik maar eens in dat donkere verleden. Egberts ging je voor met de eerste regionale neger Mokono, wie weet zit er wel een dikke pil in.
Misschien even voor een keer heel iets minder babbeltjes en slap gelul Geurtje.
Als je het eerste de beste wedstrijdje tegen het zwakste team,nota bene ook nog thuis,verliest….vertel mij dan maar waar dat camping/scholieren elftal een puntje denkt te pakken dit seizoen.
Dat laatste kan ik alleen maar onderstrepen. De situatie in Enschede is ronduit alarmerend. Begrijp echter niet wat dit met het gedrag van Smit te maken heeft, maar kennelijk heb je bevestiging nodig. Geen probleem; wat krom is, is krom.