Het weekblad Voetbal International heeft bij zijn lezers de vraag neergelegd wie hun favoriete voetbalanalist is. Omdat dit natuurlijk vergelijkbaar is met de slager die zijn eigen vlees keurt, wat overigens voor meer onderzoeken geldt, is de uitslag net zo voorspelbaar als het antwoord op de vraag hoelang het bestuur van FC Twente de druk van de locale media zou kunnen weerstaan inzake het ontslag van de trainer. Voor alle partijen in deze soap geldt dat ze alleen maar kunnen leren van een uitspraak van hockeycoach Marc Lammers: “Winnaars hebben een plan, verliezers een excuus”.
Enfin, het zal u niet verbazen dat René van der Gijp de grote winnaar is, gevolgd door Jan van Halst en Johan Derksen. Tot zover geen verrassingen, maar wie zien we daar op nummer vier? Jan Boskamp. Jan Boskamp? Ik heb dat programma vaak gezien, maar zodra Jan Boskamp in beeld verscheen, hoorde ik geen mening, maar zag ik voornamelijk een bonk lillend vlees langs komen trillen. Geen onsympathieke gast, integendeel, maar ik heb regelmatig op het punt gestaan om de ambulancedienst te bellen, bang als ik was dat hij zich ter plekke in die aanstekelijke lach zou verslikken. En dan lijkt het me lastig om je werk te doen, als voetbalanalist zijnde.
Natuurlijk was er ook gevraagd wie er van de buis moet en hier tekende zich eveneens een duidelijke top drie af, bestaande uit (van boven naar beneden) Ronald Waterreus, Arno Vermeulen en Barbara Barend. Ronald Waterreus heeft inderdaad de uiterste houdbaarheidsdatum wel zo’n beetje bereikt en Barbara Barend zit er alleen maar omdat ze dan haar vader niet hoeven uit te nodigen. Maar Arno Vermeulen hoeft voor mij niet van de buis. Oké, het is niet echt spannend qua presentatie, maar inhoudelijk scoort hij bovengemiddeld en met zijn know how is ook niks mis. Nee, dan kan ik me meer vinden in de nummer vier: Jack van Gelder, maar daar wou ik het nieuwe jaar liever niet meteen mee beginnen.
