Dammen is me nou typisch zo’n sport die je heel goed digitaal kunt beoefenen. Dat doen ze dan ook bij Denk en Zet Witte van Moort in Westerhaar. En dus vond er een online damcompetitie plaats. Niet in het clubgebouw aan de Asterstraat, maar aan de inlogborden.
Zo kon voormalig voorzitter Bart Stegeman van Denk en Zet Witte van Moort ook weer’es meedoen.
Stegeman woont al meer dan tien jaar in Slovenië en dat is net iet te ver van Westerhaar-Vriezenveensewijk om wekelijks over te komen, maar nu was hij één van de 21 deelnemers. Back in hometown Westerhaar-Vriezenveensewijk, digtaal denkend en zettend.
Het is overigens niet nieuw, want Maaike Noppers van de damclub laat weten dat ze op dit front al op ervaring kunnen bogen. ‘Als damcommunity zijn we al best gewend aan online toernooitjes, online trainingen en correspondentie dammen’, laat ze weten. Ze zegt zich nog goed te kunnen herinneren dat ruim twintig jaar geleden de eerste online damactiviteiten werden georganiseerd. ‘Arena als ik me niet vergis’, zegt ze. Noppers heeft dan niet over dammen op de middenstip van en voetbaltempel, maar over het systeem van de Board Game Arena, dat ook los van de huidige pandemie, waarbij fysieke nabijheid ook in de denksport aan regels is gebonden, in zwang raakt.
Dammen ken ik van-huis-uit. Het was iets voor de weekenden, lome zondagen met regenachtig weer, zodat een potje voetballen op de hoek van de Jalinkstraat met de Jacobsonstraat geen optie was. Dan gingen mijn vader, mijn broer en ik dammen. Zo kwamen de dag tenminste door. Komt bij dat ik geen damtalent was – mijn vader en broer trouwens evenmin. Liever speelde ik stratego of ging ik kaarten met Dinand Beunk en Gery Stam, maar eigenlijk vond ik dat ook niks, hooguit tijdverdrijf, here-mijn-tijd-nog-an-toe. Kon ik beter platen draaien. Of naar de radio luisteren. Of zelf gitaar spelen…
De grootste aversie tegen dammen, weet ik nu, is dat het geen schaken is, maar ja, schaken kon ik helemaal niet. Wat me voor hen inneemt is dat schakers denkers zijn, beta-mannetjes, terwijl ik in alles een alfa-mannetje ben. Schrijven als passie, verhalen bedenken, nieuws melden, recherchewerk zonder wapens; de pen boven het pistool.
De overeenkomst van denken en dammen is een nerdy geest. Daarom bedenken ze voor alles een oplossing. Zo is het al een poos mogelijk vanaf elk apparaat – laptop, tablet en mobiele telefoon – een potje te dammen. Dat is in Westerhaar met verve opgepakt. ‘Aangezien de Nederlandse regering nog steeds niet de mogelijkheid schept om -face to face– een clubavond te organiseren, begon het zo langzamerhand wel weer te kriebelen bij de leden en het bestuur’, laat Maaike weten. Besloten werd om zes avonden te reserveren voor een online clubtoernooi, waarbij de keuze viel op een sneldamvariant, zodat elke avond een toernooi op zich was.
Het bood behalve voedsel om de damhonger te lenigen ook andere vergezichten. De eerste prijs over in totaal zes toernooien was een prooi voor Jan van Dijk, erkend klasbak van het keurkorps van Denk en Zet, dat in de Nederlandse ereklasse acteert, zeg maar de eredivisie van scoren met stenen. Martijn de Leeuw en Peter Hoopman eindigden als tweede respectievelijk derde. In het tweede echelon, de op een na hoogste afdeling, werd Lars Knol winnaar en eindigden Koert Meuleman en Bennie Hessing op de plekken twee en drie. De geldprijzen die verbonden waren aan het winnen van de toernooitjes en het eindklassement werden natuurlijk ook online uitbetaald.
Han Pape
