Hè hè, eindelijk kon de geplaagde directeur betaald voetbal van de KNVB laten zien wie er eigenlijk de baas is. Het had even geduurd, maar zo’n goede gelegenheid had zich nog niet eerder aangediend. In de discussie over de vraag bij wie de verantwoordelijkheid lag voor het hopeloos falende personeelsbeleid inzake de positie van de bondscoach, waardoor er deze zomer veel chagrijn op de camping zal zijn, had hij zich angstvallig op de vlakte gehouden. En ook op de vraag waarom het Nederlands Elftal altijd in die achterlijke ballenbak moest spelen (antwoord: omdat hij ooit een keer vijf minuten voor De Kuip in de rij heeft moeten staan wachten, in de regen nog wel) bleef hij het antwoord vermijden en paste hij vakkundig de methode-Rutte toe: wegkijken als een kip naar het onweer en een konijn in een koplamp. Vooral geen ballen tonen en anderen het vuile werk laten doen. Maar nu, ja nu was het moment daar en kon hij zijn ware Bert laten zien. You don’t fuck with Brinta Bertie!
Hij ging helemaal los, in dat ingestudeerde stoerheidsjargonnetje van papa is niet boos, maar wel verdrietig. FC Twente had niet alleen op veel te grote voet geleefd, maar ook nog eens vals gespeeld en dat zou de club wel eens de kop kunnen gaan kosten. Hij keek erbij als Geert Wilders die zojuist een halal hamburger had gegeten, net zo potsierlijk en uitsluitend voor de bühne bedoeld. Goedkope demagogie verpakt in tweedehandse retoriek. Natuurlijk zijn Munsterman en Van der Laan grote gangsters, en natuurlijk heeft de Raad van Commissarissen zich met harde plassers van voor en achter laten nemen, maar de supporters hebben geen straf verdiend. Die hebben al die frauduleuze constructies en schimmige transacties niet bedacht, laat staan uitgevoerd. En dat weet Bertje Oostveen net zo goed als u en ik, maar hij vond het momentum te mooi om het te laten liggen. Nee, laten we liever luisteren naar de woorden van interim-directeur Onno Jacobs, dat we ‘vanaf nu moeten gaan werken aan perspectief naar de toekomst toe’. Want ons richten op het perspectief naar het verleden toe, daar hebben we Bertje Oostveen voor. Wat een baal hooi.
ik lees geregeld de columns over de heersende opwinding in voetballand. Vaak schouderophalend vanwege ongenuanceerde teksten. Voor dit artikel van Peter B. geldt, dat het duidelijk hout snijdt. Echter, de felle retoriek doet hier en daar de boodschap ontkrachten, het wordt hilarisch.