Frank de Boer zullen we ons vooral herinneren van die prachtige dieptepass op Dennis Bergkamp tijdens het WK van 1998, waarbij ik het orgastische gekrijs door Jack van Gelder volgaarne aan mij voorbij laat gaan. Nu is hij bondscoach van Nederland met een lichting om jaloers op te zijn, zeker als we Virgil van Dijk en Matthijs de Ligt er straks ook weer bij hebben. De resultaten zijn tot nu toe niet onaardig en het spel oogt veelbelovend, maar toch zijn er bij zijn beleid wel de nodige kritische kanttekeningen te plaatsen. Zo kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die vinden dat bondscoach Frank de Boer zijn voorkeur voor (ex-)Ajax-spelers niet onder stoelen of banken steekt. Davy Klaassen is nog niet terug in de Amsterdam Arena of hij hoort er alweer bij, terwijl hij de afgelopen twee seizoenen namens Werder Bremen gewoon een van de betere voetballers was in de Bundesliga, toch wel andere koek dan het Pietje Puk-gefröbel dat Eredivisie heet.
Ander voorbeeld: Queensy Menig was vanwege corona tijdelijk even buiten beeld, maar hij is niet minder dan ex-Ajacied Ryan Babel, van wie je sterk de indruk krijgt dat hij uitsluitend wordt geselecteerd vanwege de kleur van zijn coiffure (code oranje). De scorende linksbuiten van FC Twente staat model voor de kwaliteiten van onze lokale voetbaltrots tot nu toe in dit seizoen: fris, aanvallend en volop puttend uit de eigen kweek. In de slotfase van de wedstrijd tegen Ajax stonden er zeven spelers uit de interne opleiding op het veld. Trainer Ron Jans en zijn staf verdienen een groot compliment voor deze gedurfde strategie, die deels op financiële gronden is gebaseerd, in combinatie met slim netwerken. Ajax heeft het geld tegen de plinten klotsen en daar worden de buitenlandse talenten voor miljoenen zilverlingen ingevlogen. FC Twente maakt gebruik van bescheiden middelen en die waren zaterdagavond meer waard dan alle platte poen in die galmende ballenbak. De bondscoach zat erbij en keek ernaar, maar zou hij er ook van geleerd hebben?
Peter Bonder
