Vrijdag 22 november 2024
Twentesport

Casteraat

Geplaatst op 16 mei 2019 door   ·   1 Reactie

De 28-jarige Zuid-Afrikaanse atlete Caster Semenya is een zogenaamde hypoandrogene vrouw. Dat wil zeggen dat zij als vrouw geboren is en vadertje natuur haar ook wat mannelijke geslachtskenmerken heeft meegegeven. Vanaf 2008 is zij actief als midden afstandsloopster en bleek dat zij beschikte over een uitzonderlijk, aangeboren talent: zij was een winnares en liep van meet af aan recordtijden. Dit wekte onmiddellijk de belangstelling van de stuurlui van de Internationale Atletiek Federatie die zich nadrukkelijk gingen verdiepen in de oorzaken van haar vaardigheden.

Sportbonden moeten zorgen voor een gelijk speelveld. In vrijwel alle takken van sport zijn mannen immers sterker en sneller dan vrouwen. Volwassenen beter dan kinderen. Vermorzelen lichtgewichten zwaargewichten. Troeven twintigers veertigplussers af. Maar ook: overtreffen valide sporters minder valide sporters (wie heeft overigens deze term bedacht..). Helder.

De problemen ontstaan als de sportbestuurders het eerlijkheidsprincipe op sport gaan projecteren. In de voormalige DDR werden zeer jonge kinderen geselecteerd op aangeboren, uiterlijke, meetbare lichaamskenmerken, voorgesorteerd op bepaalde takken van sport en voorbereid op een topsportcarrière. Als je in een dergelijk systeem met een kort landingsgestel geboren bent is een bestaan als hoogspringer, volleybal- of basketbaltopper onwaarschijnlijker. Laboratorisch meten van inspanningsfysiologische of andere lichaamswaarden is een volgende stap. Het betekent in feite dat op jonge leeftijd mensen al min of meer worden beoordeeld, bevoordeeld en anderen uitgesloten. In China en andere landen gebeurt dit nog steeds. Eerlijk? U zegt het maar.

In de reguliere maatschappij is de nivelleringsslag rond het individu al zover gevorderd dat de mannen tegenwoordig voor het toilet in de rij staan. Tussen de vrouwen, transseksuelen en gender neutralen. Het internationale tribunaal voor sportrechtspraak CAS oordeelde op 1 november 2018 na jarenlang procederen dat de atletiekfederatie IAAF terecht atletes als Caster Semenya testosteron verlagende behandelingen mag opleggen voordat zij kunnen deelnemen aan wedstrijden. Maar bij welke waarde ligt de grens? En wanneer is een man een vrouw? Wat mij betreft is deze uitspraak een flagrante verkrachting van het recht op mens te zijn, een schoffering van alle betroffenen. Resulterend in het zoveelste randschadeslachtoffer, geofferd op het altaar van de mythe van eerlijke en schone sport. Een smerige vorm van chemische Castratie.

Theo de Rooij

Delen is sportief

Reacties (1)

  1. Jan says:

    Theo, je columns worden steeds beter….




Archief