De derde keeper van FC Twente, een jongen van negentien jaar, heeft een beloning van 15.000 euro uitgeloofd voor de tip die leidt tot de oplossing van een inbraak in zijn appartement. Even afgezien van het feit dat er in de Beugel Bunker dus kennelijk niemand was die hem duidelijk maakte dat a) hij dit misschien beter niet wereldkundig had kunnen maken en b) 15.000 euro serieus veel geld is voor een jongen van negentien jaar: het is tekenend voor de absolute het-kan-niet-op-gekte die zich sinds het kampioenschap in 2010 van de club meester heeft gemaakt.
Sportief mag het de laatste weken dan weer wat beter gaan, en lelijk winnen is natuurlijk ook een kwaliteit, maar financieel en administratief lagen er aan het Colosseum nog een paar lijken in de kast, en nu is het aan de KNVB en het OM om het oordeel te vellen. Munsterman en Van der Laan zijn de twee hoofdschuldigen, daarmee zeg ik niets nieuws, maar hun potsierlijke paladijnen in de Raad van Commissarissen hebben zitten slapen. Met één van hen, van wie ik lees dat hij voorlopig nog even aanblijft om hun opvolgers te selecteren, had ik ooit een interview voor het business magazine van FC Twente. Daarvan herinner ik me vooral de buitengewoon geslaagde vormgeving van zijn secretaresse die de onbeschoft lange wachttijd van ruim een half uur tenminste nog enigszins draaglijk maakte. Van het gesprek zelf kan ik me weinig meer voor de geest halen en ik ben bang dat dat niet aan mij ligt.
FC Twente zal het uiteindelijk wel redden, daarvoor is de club te groot, maar degenen die dit veroorzaakt hebben verdienen hun terechte straf. Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst, maar de voorbeelden zijn er wel. Ton Harmsen ging als ex-voorzitter van Ajax alsnog voor de bijl en diens collega Renze de Vries van FC Groningen moest er ook aan geloven. Van hem zijn de legendarische woorden: ‘Boven deze vereniging hangt het zwaard van Damascus’. Kom d’r maar in, Damocles.
