Op zondag 17 december zal op het recreatieterrein Het Lageveld in Wierden voor de tweede keer de cross van Annefleur plaatsvinden. Twee jaar na de eerste editie opnieuw een eerbetoon aan Annefleur Kalvenhaar, een talentvolle sporter die veel te vroeg de eindstreep passeerde. De eindstreep van haar leven, in het ziekenhuis van Grenoble na een val tijdens de training van een wereldbekerwedstrijd mountainbiken een dag eerder. Twintig jaar jong.
Er zijn dingen die je nooit vergeet, dit is er één van.
Bijna altijd als ik op het wielercomplex De Sumpel van de Zwaluwen in Almelo langs de daar als herinnering aan haar geplante boom loop komen de herinneringen weer boven. En ik weet dat dat voor veel anderen ook zo is. Want Annefleur was niet alleen een groot talent, maar bovenal een prachtig mens. Uitblinkend in zowel mountainbiken als in het veldrijden, waarin ze Europees Kampioen bij de beloften werd. Dat talent had ze al eerder laten zien toen ze de Nederlandse titel bij de junioren binnenhaalde. Opmerkelijk, broer Rogier won toen de titel bij de junioren mannen. Als mountainbikester werd ze twee keer Nederlands Kampioen als junior en één keer bij de belofte-vrouwen.
De eerste editie van de cross van Annefleur werd een succes, als onderdeel van de GOW-competitie. En ook nu zal de veldrit onderdeel zijn van deze al sinds de jaren zestig van de vorige eeuw bestaande veldritcompetitie. Het initiatief kwam van Jan Weevers, haar begeleider, veldrijder en mountainbiker met een enorme staat van dienst. Een man ook waar Annefleur veel vertrouwen in had. Het zorgde voor een unieke samenwerking die uiterst succesvol bleek. Jan zorgde voor vlaggen en spandoeken met haar naam en afbeelding, en dat resulteerde in een prachtig beeld. De zon maakte het plaatje compleet.
Zelf heb ik ook mooie herinneringen aan haar en niet alleen als wielrenster. Als student fysiotherapie kreeg ik van haar ooit de vraag of ze een dag in mijn praktijk mocht meelopen. Natuurlijk mocht dat en ik denk nog steeds met veel genoegen aan die dag terug. Haar vragen, opmerkingen, interventies van “waarom doe je dat op die manier “ , het was duidelijk, fysiotherapie zou prima bij haar passen. En toen ze zelf ook stage liep in het ziekenhuis en ik haar vroeg hoe ze het vond was haar antwoord duidelijk: goed, maar in jouw praktijk vond ik het leuker. Het tekende haar duidelijkheid, zeggen waar het op staat, doen wat je wilt doen.
Na een jaar waarin geen plaats op de kalender gevonden kon worden is deze wedstrijd nu terug. Op de plek waar een prachtige mountainbikeroute haar naam draagt. Een deel daarvan zal onderdeel zijn van de veldrit. En laten we hopen dat deze veldrit nog vele jaren op de kalender blijft staan.
Als eerbetoon aan een bijzonder talent.
Harry Middeljans
Mooi stukje Harry