Natuurlijk was er in mijn ouderlijk huis ook zo’n dambord dat, als je dit omdraaide, veranderde in een schaakbord. Op zich was het niet echt moeilijk te onthouden wat je wel of niet met de damschijven mocht doen, dus ik heb echt een tijdje gedacht dat ik kon dammen. Ton Sijbrands, Harm Wiersma en Jannes van der Wal konden hun borst nat maken, want zij hadden er een concurrent bij. Die gedachte werd niet alleen in stand gehouden, maar zelfs bevestigd doordat ik van mijn twee broers won. Wel speelde een rol dat zij een aantal jaren jonger waren. Later heb ik mijn kinderen ook geleerd waar die zwarte en witte schijven voor bedoeld waren, maar daar hadden ze niet zo veel belangstelling voor, want je kon veel leukere dingen doen met die ronde stenen. Op enig moment heb ik mijn zoon toch zo ver gekregen dat we gingen dammen, maar dat werd voor mij geen succes. Ik verloor en volgens mij heb ik daarna niet veel meer tegen hem gespeeld, in ieder geval heb ik nooit revanche kunnen nemen voor deze pijnlijke nederlaag. Vorige week heb ik mijn kleinzoon getracht de spelregels van het dammen uit te leggen en ik won zowaar ons eerste spelletje. Goed voor mijn zelfvertrouwen. Dat mijn kleinzoon pas vier jaar is, maakt mij echt niet uit hoor.
Natuurlijk kan ik helemaal niet dammen. Nederland doet het goed in deze sport en ook nu is een Nederlander wereldkampioen. Op clubniveau zijn er verschillende competities en in de hoogste klasse doet damclub Witte van Moort uit Westerhaar-Vriezenveensewijk mee om de prijzen en maakt dit jaar kans om landskampioen te worden. De club heeft het niet helemaal meer in eigen hand en winnen van de nummer twee is een vereiste, maar dan liggen er zeker kansen want de huidige nummer één heeft nog een lastig programma.
Dammen is een ondergewaardeerde sport en verdient meer aandacht. Een wedstrijd tussen twee spelers kan wel meer dan vijf uur duren. Om zo een aantal uren vol geconcentreerd te kunnen blijven en weten dat het na één foutje over en uit kan zijn, heb je ook een goede conditie nodig. Natuurlijk is het geen televisiesport en alleen voor kenners is deze sport goed te volgen, maar of dat wil zeggen dat dammen dus geen topsport is? Ik kan dat niet echt beoordelen, simpelweg omdat ik onvoldoende kennis heb van wat er allemaal bij komt kijken om op dit niveau te dammen. Dus is het voor mij topsport. Waar ik overigens totaal niets van snap is blindsimultaandammen. Hoe is het mogelijk dat je een wedstrijd speelt tegen 32 tegenstanders die alles kunnen zien, minimaal in de hoofdklasse spelen en dan veertien partijen wint en achttien keer remise speelt, terwijl je de spelsituaties op de diverse borden helemaal niet kunt zien? Dan moet je niet alleen op wereldniveau kunnen dammen, maar ook beschikken over andere kwaliteiten, waaronder kennelijk een fotografisch geheugen. Anders is deze prestatie van Sijbrands toch niet te verklaren? Ik weet niet precies hoe ik hierover moet denken, is Sijbrands een topsporter of een illusionist?
Hoe ziet de toekomst van het dammen eruit? Daar ben ik helaas niet zo enthousiast over, onze kinderen worden namelijk niet meer grootgebracht met bordspelletjes. Hoewel je op de computer, de IPad of de smartphone ook kunt dammen, kiest de jeugd voor spelletjes met meer actie. Daarom hoop ik dat damclub Witte van Moort dit jaar landskampioen wordt, want misschien komen er wel niet zo veel kansen meer.
Chris Walraven