Eerlijk zeggen: gaat er bij u nu spontaan een belletje rinkelen als ik hier de naam van Joep Leermakers laat vallen? Nee, waarschijnlijk niet, en niemand die u dat kwalijk zal nemen – wat tegenwoordig met die kolossale hoeveelheid aan ranzige bagger op de asociale media al een hele geruststelling mag heten. Joep Leermakers was als Nederlandse scheidsrechter een van de deelnemers aan het sportieve spektakel dat ik afgelopen zondag in Düsseldorf mocht beleven. Het ging hier om de kraker in de Deutsche Eishockey League tussen de thuisploeg DEG en de Berliner Eisbären om de eerste plaats op de ranglijst.
1.800 Schlachtenbummler waren met een Sonder-Zug uit Berlijn naar Düsseldorf afgereisd om hun favorieten bij te staan. De sfeer in de dicht bevolkte ISS Dome was geniaal, de wedstrijd werd qua scoreverloop een regelrechte thriller en Joep Leermakers hield zich in mijn ogen prima staande, al heb ik ook weer niet zoveel regelkennis dat ik alle beslissingen kan verklaren. IJshockey is namelijk redelijk ingewikkeld, maar het is voor de neutrale kijker vooral genieten van pure sport, waarbij de scheidsrechters gewoon de baas zijn en de spelers, met inachtneming van de fysieke mogelijkheden, wederzijds respect voor elkaar hebben. En, vooral: het is een eerlijk spel. Vlak voor tijd werd het 3-3 en dus was een verlenging van maximaal vijf minuten noodzakelijk voor de golden goal. De extra tijd duurde exact veertien seconden en de supporters van de Eisbären gingen zingend de trein in.
