De afsluitende dag van de OS: hoe onvergetelijk is die. Vanuit het perspectief van de moeder aller sporten was het vanzelfsprekend Sifan die voor weergaloos marathongoud tekende. Lieve help, wat een verschroeiende eindsprint! Mooier dan tien gouden medailles, zo begrepen wij van haar. Inmiddels begin ik zelfs te wennen aan haar steenkolen Nederlands, wat mij aanvankelijk niet lukte. Maar na zeker vier interviews vanwege een serie en drie afstanden zou ik in beginsel haar tolk kunnen zijn.
Hasans project om drie afstanden te combineren droeg de naam Zatopek, wat volgens velen een wat vreemd codewoord is, wellicht Swahili voor “drie keer” of zoiets. Het zal mijn leeftijd zijn, maar ik weet dat hiermee een Tsjechische locomotief wordt bedoeld. Eigenlijk de Tsjechische locomotief, een bijnaam voor Emil Zatopek. Een hardloper uit de jaren vijftig, die als enige tijdens de OS in Helsinki – we praten 1952 – de drie afstanden won die Sifan de afgelopen week liep.
Hoewel het een unicum was en voorlopig nog is – en wie weet blijft – dat de Tsjech op dezelfde spelen in Finland de 5000, 10.000 én de marathon won, is het meest verwonderlijke dat de man zegevierde in een oogpijnigende stijl. Zatopek, een kolonel van het Tsjechische leger, hield zijn schouders hoog, trok grimassen en zwaaide met zijn lichaam van links naar rechts, als een rund dat zich van vliegen tracht te ontdoen.
Niettemin won hij steeds hoewel, getuige de U-tubeflimpjes van zijn wedstrijden, het bepaald niet ontbrak aan concurrentie. Zatopek werd zelfs links en recht ingehaald, waarna hij – gelet op zijn schokschouderen en grimas die deden voorkomen dat de man hevig leed – zich vermande en de verbijsterende medelopers plotseling alsnog inhaalde. Je merkt dat zijn tegenstanders hun afgrijzen niet weten te onderdrukken. Dat is vooral zuur als je ziet hoe lichtvoetig zij hun meters afleggen, totdat de locomotief uit Tsjechoslowakije ze platwalst. Dat levert onvergetelijke zwart-witbeelden op.
Voor wie moeilijk loopt: laat het voorgaande u inspireren. Maar hoedt u voor teleurstellingen.
Erik Endlich