Als programmaleider van het project 365 Dagen Fietsen in Overijssel heb ik het genoegen mij een groot deel van de week bezig te kunnen houden met fietsen. Het sportieve fietsen heeft mij ondertussen al zo’n 44 jaar in de greep. Voordat ik het fietsplezier op zestienjarige leeftijd ontdekte had ik echter een gruwelijke hekel aan fietsen. Diep weggestopt in het afgelegen Utrechtse Groene Hart had ik het gevoel gegijzeld te zijn door de elementen water, weer en wind. Altijd tegen, nat en koud.
In het 365-programma is de fiets onder meer een oplossing voor mobiliteitsproblemen. Fietsen Werkt! bijvoorbeeld is de naam van de nieuwe mobiliteitscampagne van Zwolle-Kampen. De toenemende fietsmobiliteit leidt vervolgens weer tot andere dilemma’s. Steden worden verstopt door aan het lot overgelaten oud ijzer. In Utrecht wordt een fietsenstalling gebouwd voor 12.500 fietsen, de grootste ter wereld. Noodzakelijk om het gebied enigszins begaanbaar te houden. Emmen heeft vergeten een fietsenberging te bouwen bij het nieuwe dierenpark Wildlands. Mijn 88-jarige rollatormoeder moet zich soms een vrijwel onmogelijke weg banen door een soort fietsmangrovebos.
Ik beschik op dit moment over acht gebruiksklare fietsen. Voor elke klimatologische omstandigheid, gemoedstoestand, fysieke of psychische prikkel en mobiliteitsbehoefte een karretje. En natuurlijk ontbreekt mijn e-bike niet. Blinkend van schoonheid staan en hangen mijn beauty’s in de schuur, wachtend om uitgelaten te worden. Ik kan gewoonweg niet op een vuile fiets rijden. Een schone fiets hoort bij het ritueel waar ik me altijd op verheug: opstappen en vertrekken.
Afspraken plan ik bij voorkeur binnen een cirkel van dertig kilometer van mijn woonplaats Holten. En op tijdstippen dat ik de fiets kan pakken. Een afspraak in bijvoorbeeld Ommen zie ik met heel veel plezier tegemoet. Zeker als het weer goed is. In dat geval pak ik mijn ranke rood-geel-zwart stalen jaren zeventig Raleigh baanfiets-met-twee-versnellingen-en-terugtraprem, trek over mijn fietsonderbroek een vlotte spijkerbroek, doe een elastiekje rond de rechter pijp, rugzakje met aantekeningen en laptop mee en klik mijn leren retroschoenen in 25 jaar oude Shimano-trappertjes. Het allerliefste fiets ik over de Sallandse Heuvelrug voordat de eerste auto’s om negen uur de berg mogen passeren en geniet van de opkomende zon. Als ik het warm begin te krijgen stop ik mijn jasje in de rugzak. ’s Avonds laat over de Holterberg fietsen is een mystieke ervaring. Ultiem genieten.
Stallingsproblemen ken ik niet. Als ik ergens afspreek stel ik één voorwaarde: mijn Raleigh moet mee naar binnen kunnen, deze wijkt niet van mijn zijde. Fiets mag niet binnen? Dan Theo ook niet! Levert altijd een gepassioneerd gesprek op over fietsen. Succes verzekerd!
Theo de Rooij
Heel herkenbaar! Het is ideaal om op je racefiets naar een afspraak te gaan maar minder prettig om hem daar ergens te stallen. Zou mooi zijn als er dan vaker veilige fietskluizen beschikbaar zijn, ook voor bezoekers. Dat geldt niet alleen voor de racefietsers maar ook voor de categorie snelle en prijzige e-bikes.