Maandag 7 augustus was een zomerdag om in te lijsten. In de zon badend Twente ademde de rust uit van op vakantie vertrokken forenzen en relaxte toeristen. Zomaar een ademloze adempauzedag met twee bijzondere afspraken.
Zoals altijd in het geval van afspraken binnen fietsafstand van zo’n 65 kilometer pakte ik mijn Twents rode stalen Raleigh retro ros, gehuld in los zittende zomerkleding om ’s morgens elf uur in de studio van RTV Oost in Hengelo met Karen Eshuis het programma Groot Onderhoud op te nemen en ‘s middags in Wierden een bakkie te doen met de man die mij heeft aangezet tot het schrijven van ondertussen al zo’n dertig columns voor twentesport.com: de onverwoestbare Han Pape.
Om een uur of tien klikte ik mijn leren retroschoenen aan mijn fiets vast en vertrok naar Hengelo. Echter niet zonder eerst de bestemming in Hengelo in mijn iPhone Google navigatie in te voeren. De Google navigatie beschikt immers over een fietsmodule, dit in tegenstelling tot de Apple navigatie. Die is in het automobieltijdperk blijven steken. Bestemmingen op industrieterreinen en rond steden mijdt je als sportief fietser immers als de pest. Je rijdt je vast, klem tussen gebouwen, spoorwegen, snelwegen en stoplichten. Een renner zoekt ruimte, actieradius en beleving. De dame van Google leidde mij via tunnels onder spoorwegen en snelwegen door naar de Hazenweg in Hengelo.
Na de plezierige opname tussen elf en twaalf aten Karen en ik een broodje op het terras van RTV Oost en ik vervolgde mijn weg naar Wierden. Navigatie was vooralsnog niet langer noodzakelijk. Binnen één kilometer bevond ik mij op de bekende F35 Fietssnelweg. Een roodbruin geasfalteerd fietsbiljartlaken tussen Enschede en Nijverdal. Delen ervan was ik al eerder tegengekomen tijdens mijn trainingsritjes in de omgeving, inclusief een stuk langs Wierden. Ik nam mij voor de Fietssnelweg niet meer te verlaten en linea recta naar Han in Wierden te freewheelen.
Vrij snel arriveerde ik in Borne en de fietstartanbaan werd bruusk onderbroken door een ouderwetse klinkerweg. Weg snelweg. Een rood-wit fietsbordje wees dwingend rechtsaf naar Bornerbroek. Redelijk in de richting van Wierden en liggend aan mijn vaste fietsroutes. Twijfelend keek ik om mij heen, geen spoor van het roodbruine fietsspoor en ik besloot na wikken en wegen om naar Bornerbroek te fietsen. Tussen Bornerbroek en Enter pakte ik de weg langs het Twentekanaal richting Wierden en genoot van de omgeving. Ondertussen stuurde de stem van mevrouw Google mij naar het adres van Han. Ik klom weg van het kanaal een viaduct op en al snel bevond ik mij opeens weer op de F35. De weg had mij weer gevonden. Na een aangename middag met Han arriveerde ik, na een tussenstop bij een ijscokar, weer in Holten.
Vorige week stak ik tijdens een snel rondje het spoor bij Zenderen over. Ook daar komt de F35 langs en ooit stond daar een fiks uit kluiten gewassen paddestoel met snelfietsbestemmingen. Het najaar met zijn mooie paddestoelen komt eraan, het F35 paddestoelenseizoen is blijkbaar ten einde. Fietsers zijn op de fietssnelweg vooralsnog dolende kabouters, de F35 is zomaar snel weg.
Theo de Rooij
