Er is maar één minpunt aan reizen. Dat je niet makkelijk kunt sporten. In 2,5 week trok ik van de woestijn in Oman, naar de bruisende hoofdstad Beiroet van Libanon door naar Peking, Shanghai en Chengdu in China.
Onderweg trof ik kamelen op de lokale snelweg, Syrische volkszangers in tv-studio’s in Beiroet en expats in China. Maar nergens trof ik een voetbalveld of een atletiekbaan. En dus liep ik hard door de oude Franse wijk in Shanghai en probeerde ik nog wat banen te zwemmen in een ijskoud bad in Libanon.
Hoe blijven mensen die non-stop onderweg zijn fit? De meeste zijn aangewezen op een fitnesscentrum, maar die probeer ik uit principe te mijden.
In China merkte ik een half uur voor de landing in Chengdu met Sichuan Airlines dat Chinese reizigers een wel heel bijzonder manier hebben om fit te blijven.
Op de videoschermen in het vliegtuig werd een bandje gestart met mierzoete muziek en een Chinese, frisse dame op het scherm. Ze begon te tellen: 1,2,3,4,5. Bij ieder getal maakte ze een beweging. Ze draaide met haar schouders, schudde met haar armen, kneep ik haar handen en klopte met haar linkervuist op haar rechterarm en vice versa. Verbaasd tuurde ik naar het scherm. Totdat ik een por kreeg van de sportieveling naast me. En hard ook.
Wat bleek? Het hele vliegtuig bomvol Chinezen zat alle oefeningen synchroon na te bootsen. Zo blijf je dus al reizend fit.
Zou dat niet een reden kunnen waarom flight MH 370 van de radar verdween, al die tegelijk heen en weer en op en neer gaande Chinezen in die plane …?