De definitieve teloorgang van het Nederlandse voetbal is wat mij betreft voldoende bewezen door het bericht dat de KNVB in een poging om het WK van 2018 binnen te halen 10.000 euro heeft betaald aan Amadou Diallo. Het gaat hierbij om de rechterhand van FIFA-bestuurder Mohamed Bin Hamman, die zich in die periode al schuldig maakte aan omkoping voor het WK 2022 in Qatar en in 2011 wegens corruptie door de ethische commissie van de FIFA voor het leven geschorst werd. Even afgezien van uw en mijn verbazing dat de FIFA überhaupt een ethische commissie hééft: 10.000 euro, dat is natuurlijk peanuts. Dat pakt zo’n bobo er gewoon even bij, tussen alle enveloppen die onder de deur van zijn hotelkamer naar binnen geschoven worden. Bovendien is die Diallo er vast van overtuigd dat Nederland de hoofdstad van Kopenhagen is, dus dat schiet ook niet op.
Niet alleen financieel, helaas ook sportief tellen we niet meer mee. Ajax komt thuis tegen een stel Noren niet verder dan een bloedeloze 1-1, AZ en Groningen deden voor spek en bonen mee en we rekenen ons allemaal rijk met de overwintering van PSV, terwijl het amateurisme ook in Eindhoven hoogtij viert. Luuk de Jong stond voor de wedstrijd tegen CSKA Moskou op scherp, maar wist dat niet en werd er door zijn club ook niet op geattendeerd. Nu vind ik dat een professional zijn status zelf in de gaten moet houden, maar de grootste smoes kwam van zijn trainer Phillip Cocu. Die had het juist geheim gehouden, want: ‘We hebben er bewust voor gekozen om daar niet vooraf de nadruk op te leggen. Dan ga je toch anders een wedstrijd in.’ Het zal je trainer maar wezen.
Al met al lijkt het overigens niet heel waarschijnlijk dat PSV met Luuk de Jong tegen Atletico Madrid meer kans maakt. Het maakt die gasten namelijk niets uit wie er aan de overkant in de spits staat, ze slopen ‘m toch wel. Hun voetbal is qua karakter een afspiegeling van trainer Diego Simeone en zijn assistent Germán Burgos, de wandelende kleerkast die ooit tegen José Mourinho het gebaar maakte van ‘Ik trek je kop eraf’. Ze gaan voor elke training samen met de auto naar het stadion en ik moet altijd ontzetten lachen om het verhaal van Sierd de Vos dat de assistent dan achterin moet zitten met de bijrijdersstoel helemaal naar voren omdat de trainer anders niet bij de versnellingspook kan. Of het echt waar is, tja, dat weet je nooit helemaal zeker bij Ome Sierd, maar je ziet het wél voor je.
