In het Twentse korfbal zijn in historisch perspectief de AKC uit Almelo, NKC uit Nijverdal en DOS-WK uit Enschede de onbetwiste grootmachten, maar deze clubs maken met hun keurkorpsen een mindere periode door en streden dit seizoen tegen degradatie.
NKC wist in Nijeveen het vege lijf te redden, want versloeg ASVD en mag daardoor ook volgend seizoen in de overgangsklasse uitkomen. De ploeg moest het van diep halen, want tot de bodem gaan om uiteindelijk, met 16-15, te winnen, mogelijk dankzij de support, aangevuurd door de meegereisde aanhang.
Een mooi afscheid van de trainers Gert en Samantha, die zullen worden opgevolgd de nieuwe trainers Manfred Hofstede en Martin Kamphuis, die in augustus weer beginnen met de voorbereiding op een nieuw seizoen.
De zoet smaak van klassenbehoud was het keukorps van de Almelose club AKC dit weekend niet gegeven . Het elitekorps van de roemruchte vereniging kon de ervaring met het spelen de afgelopen jaren van degradatiekorfbal niet verzilveren in de degradatiewedstrijd tegen De Wâlden uit het Friese Oentsjerk, een club waarvan alleen de naam al angst kan inboezemen. Het kon alle kanten op, maar bij 16-16 raakten de Almeloërs het spoor bijster.
De degradatie van AKC betekent dat de voormalige landskampioen, in de jaren dat de Rembrandthal nog de thuishaven was en niet voor niets de Hel van Almelo werd genoemd. Dat waren ook de gloriedagen van de club.
Om nou te zeggen dat ik een groot korfbalkenner ken, nou nee, maar de sfeer was bij AKC altoos groots en meeslepend. Als redactiechef had ik toch gauw vijftien tot twintig sportcorrespondenten in de dorpen van de Gemeentekring Almelo, die onder veel meer ook verslag deden van het dammen, schaken, handbal, boogschieten, judo en nog veel meer Daardoor kwam ik in aanraking door Jan Veldhuis, die bij de rechtbank in Almelo een betrekking hand, met name korfbal, maar ook de tijd vond om uit passie andere journalistiek werk te leveren. Zo heeft hij jaren persconferenties in Rijssen (toen nog zonder Holten) bijgewoond.
Dat waren ook de gloriedagen van AKC, niet in het minst door de sturende en enthousiasmerende bemoeienis van Veldhuis, die me ook zover wist te krijgen naar korfbal te komen kijken. Met alle gevolgen van dien En dan heb ik nog niet eens aangeroerd dat mijn ouders, broer en ik vroeger naast de familie Korf woonden, waarvan de kinderen (Henk Anja en Jan) – geloof het of niet ‘bij de korfbal waren. Wat mij er trouwens niet van weerhield ‘bij de voetbal’ te gaan.
Han Pape
