Een van de leukste interviews die ik ooit heb gehad, was met Bas Nijhuis. Het is alweer een tijd geleden, en dus was hij nog niet de grote jongen die hij nu dreigt te worden, maar hij nam alle tijd en moeite om er een prettig gesprek van te maken, zonder droosjes (dat is Twents voor capsones). Het ging over zijn eigen voetbalcarrière (hij kon er letterlijk geen bal van, gaf hij zelf onmiddellijk toe), over veranderingen in de spelregels (ja, dat rare hockey was toch zo gek nog niet) en over zijn dromen (ooit nog eens de finale van de Champions League te mogen fluiten). Dat laatste komt steeds dichterbij, want Bas is de laatste tijd goed bezig. Misschien wel iets te goed, want het gevaar van overdrijven ligt op de loer
Het lijkt op de hitsige hype rond Jesse Klaver, van wie hij qua looks en exposure inderdaad wel wat weg heeft. Er kan vrijwel geen aflevering van Voetbal Inside langs komen of Bas Nijhuis schuift aan om het vooral veel over de kwaliteiten van Bas Nijhuis te hebben. Geen misverstand: ik vind hem de beste scheidsdrechter van Nederland, met afstand zelfs, maar het mag qua mediageilheid wel wat minder. Hoewel de aandacht van deze kijker maandagavond sterk werd afgeleid door het dikke neefje van Jan Boskamp, dat achter hem voortdurend het beeld vulde. Misschien had de regisseur gedurende de uitzending moeten overwegen om een andere cameravoering te hanteren. En dat je door Sjaak Swart een ‘hangjas’ wordt genoemd mag je wat mij betreft gerust een compliment noemen. Heerlijk, hoe slecht die man tegen zijn verlies kan.
Peter Bonder
