Het is een behoorlijk zwart gat waar ik in gedonderd ben zondagavond laat. Ik zal het maar eerlijk toegeven. Ik schakelde gewoon weer in maandagmiddag rond een uur of half zes, tegen beter weten in. “Henry, Hugo, waar zijn jullie”, riep ik tegen de tv. “Messi, wil je een kluifje?” Er gebeurde niks. Het WK zit er echt op. Even meende ik zelfs die zemelbelg met zijn suffe liedjes te missen.
Normaal gesproken ben ik er ergens tussen achtste en kwartfinales al weer aardig klaar mee. Na de zoveelste niet te verteren Ecuador-Tunesië vraag je je alweer af waarom je een paar weken eerder nog zoveel zin had aan het toernooi. Ondertussen ga je maar eens wat obscure websites checken om te zien of er ergens in San Marino of Armenië alweer een voorrondepotje voor de Europa League wordt gespeeld.
Maar dit WK was werkelijk het mooiste kampioenschap ooit. Een feest. Alles klopte. Ik wil helemaal niet dat er al een einde aan is gekomen. We halen Algerije, Honduras, Iran en Nigeria er ook weer bij en gaan gewoon nog even verder.
De geestdrift van de Latijns-Amerikaanse fans, die eindelijk weer eens overheersend waren op een WK, ik ga het missen. Het leuke voetbal, met teams die niet meer alleen spelen om niet te verliezen, behalve dan bij landen met een dino-coach als Fabio Capello langs de lijn. Zelden ook zoveel leuke nulnulletjes gezien. Het Barbapapa-voetbal van Oranje, dat razendsnel iedere vorm en gedaante kon aannemen. Van 3-5-2 naar 3-4-3 en via 4-4-2 weer terug naar 3-5-2. Dát, beste zure ouderwetse critici, dát is pas Hollandse school. Maar het mooist van al was toch de omgeving waar dit alles plaatsvond. Ondanks dat het team vooral medelijden opwekte is Brazilië het land bij uitstek om een WK te houden. Een land dat voetbal ademt, eet een leeft, een beter centrum van de voetbalwereld kon dit WK zich niet wensen.
Na de finale zag ik een projectie staan met de tekst: “See you in Russia 2018”. Oei, die kwam even keihard binnen. Over vier jaar staat er na de finale in Moskou een scherm dat aankondigt: “See you in Qatar 2022”. Toen wist ik het zeker. Zo leuk als dit jaar wordt het WK nooit weer.
