Afgelopen donderdag heb ik nog eens als microfonist langs de kant gestaan. Het was bij de GOW in Almelo. Voor hen die het niet weten, de GOW is de afkorting van Gezamenlijke Oostelijke Wielerverenigingen, die al sinds de jaren zestig van de vorige eeuw een veldritcompetitie organiseren. Eerst met enkele Twentse clubs, later kwamen er verenigingen bij uit de Achterhoek en dat bleek een basis voor een competitie die nu al decennia lang bestaat. Soms met een uitstapje naar het noorden erbij ( Emmen, Kampen ) soms naar het westen ( Arnhem bijvoorbeeld), maar de basis was en is nog steeds de streek rondom de lijn Almelo-Doetinchem. Een competitie die enkele jaren geleden uitgegroeid was tot een voorbeeld voor veel organisaties. Eerst met argusogen bekeken door de KNWU, maar toen veldritcoördinator Ad van Grootel maar eens kwam kijken was hij meteen om. Dit was hoe een competitie moest zijn, dit zorgde voor doorstroming naar de nationale wedstrijden.
In Almelo is de GOW-wedstrijd al vele jaren een avondwedstrijd. Dat kan prima op het wielerparcours van De Zwaluwen. Alles aanwezig, een uitstekende lichtinstallatie, hier en daar wat extra lichtpunten, een mooi en best wel pittig parkoers, als traditie jaarlijks oliebollen, kortom, aan veel is gedacht. En dat ik hier niet het woord “ alles “ gebruik heeft niets met de Zwaluwen te maken, maar meer met de zienswijze van het huidige GOW-bestuur. Want sinds vorig seizoen moet het allemaal laagdrempelig, alles en iedereen moet mee kunnen doen, er werd geen klassement meer opgemaakt, enkele juryleden houden alles bij, de transponderweergave was leidend, een speaker erbij was onnodig, kortom, de vroegere GOW-competitie werd wel voorgezet maar dan behoorlijk uitgekleed..
Aanvankelijk liep dat redelijk maar op het eind van het seizoen kwamen er bij veel renners toch twijfels. Want geen klassement, dat was toch eigenlijk wel een erg grote verandering. Maar dit seizoen is het klassement terug, al telt dat wel alleen voor de mensen die vooraf voor de gehele competitie hebben ingeschreven. Bijschrijven ? Ja, dat kan, betalen en starten maar. Een rugnummer ? Welnee, niet nodig, je komt toch niet in het eindklassement. Waarom al die veranderingen ? Ad van Grootel gaf ook een opvallend antwoord erbij toen hij mij een tijd terug die vraag stelde: het lijkt wel of ze er zo weinig mogelijk werk mee willen hebben. En dat zou zo maar een grote kern van waarheid bevatten.
Maar niet iedereen is het met de huidige opzet eens. Voorzitter Philip Kootstra van De Zwaluwen, een man met een mening en veel inzicht vroeg bij de consul een volledige jury aan, inclusief speaker, want met alleen een beetje muziek op de achtergrond rondrijden, dat was geen issue voor hem. En het moet gezegd, de omlijsting van de wedstrijd in Almelo was bijzonder sfeervol. Veel deelname, met ook Marianne Vos, die bij de amateurs en elite van start ging. En omdat de aangewezen speaker zich afmeldde werd ik op het laatste moment gevraagd om hem te vervangen. Ik ben al enige tijd gestopt, val af en toe nog eens in. Kende, zeker in het donker, niet alle renners meer, maar goed, daar zijn rugnummers voor of een blik op het scherm bij de doorkomsten, want dat is zoals het nu wordt vastgelegd. Maar als er heel veel renners zonder rugnummer rondrijden, ook niet allen een transponder hebben, wordt het voor een microfonist een moeilijke maar ook zeer ondankbare job. Want als zelfs de renners er een potje van maken, met een transponder van iemand anders rondrijden, en dat gewoon niet doorgeven, dan vraag ik mij af waar we mee bezig zijn. Marianne Vos kon hem in de strijd om de tweede plaats net niet kloppen, jammer.
Harry Middeljans
