Voor de selecte grote groep vaste genodigden tijdens deze uitvoering van de Military Boekelo 2018, was het heel erg wennen dit jaar. Nu eens geen regen en modder waarin je diep wegzakte. Hoewel de toeschouwers er de andere jaren wel degelijk op gekleed waren, warme jassen, hoge laarzen, watervaste hoeden en een hond van het juiste ras aan de riem, kwamen deze genodigden vaak niet verder dan de tent bij de hindernis waar de sponsor zijn haringen de grond in had geslagen.
Het was de afgelopen jaren echt hondenweer dus deze genodigden, met of zonder hond, kwamen de tent echt niet uit en lieten de wedstrijd volledig aan zich voorbijgaan. Met een toastje kaviaar in de ene en een glas droge wijn in de andere hand kom je natuurlijk ook een hand te kort om een paraplu vast te houden. Het gaat bij deze gelegenheden vaak alleen om zien en gezien te worden, dus moest je ook wel in de tent blijven en dat kwam de meesten heel goed uit.
Dit jaar was het echter allemaal anders, temperaturen boven de 25 graden, een kurkdroge ondergrond en geen wolkje aan de lucht. Dit trok niet alleen veel toeschouwers die je er normaal niet ziet, maar ook voor de VIP’s was het wennen. Ja, je kon bij de ingang gelukkig nog steeds voor een paar uur een hond huren en je moet hen niet vragen welk ras dit dan is, want verder dan Jack Russell of Jack Daniels komen ze niet. Ook de ontvangst bij de sponsor was zoals men dit gewend was, maar waar waren toch de andere genodigden? Dus dan toch maar eens buiten kijken.
Buiten was het evenwel enorm druk, zó erg druk dat het lastig de ons-kent-ons bekenden terug te vinden. Het leek wel of heel Enschede op dit evenement was afgekomen en van zien en gezien worden kwam op deze manier niets terecht.
Verloren liepen deze genodigden rond op het buitenterrein en keken hun ogen uit naar al die mensen die zich wel heel zomers hadden uitgedost. Er liepen zelfs mensen met blote benen rond en deze keer geen laarzen maar sandalen, dat was voor deze diehard toeschouwers best even schrikken. Je zag een aantal van deze genodigden ook bijna wanhopig rondkijken waar de ober toch bleef of waarom die mevrouw met de hapjes hun kant maar niet opkwam? Ze waren echt wat ontheemd en je zou eigenlijk medelijden met hen moeten krijgen. Nee, dit was niet hun Military dat was duidelijk. Ze zagen dit jaar wel veel meer van de wedstrijd, maar daar ging het hen helemaal niet om, daar waren ze toch nog nooit voor gekomen?
Als het aan de genodigden ligt, mag het volgend jaar weer gewoon hondenweer zijn, dan kunnen ze er opnieuw een exclusief feestje van maken, waarbij ze zich veel meer op hun gemak voelen. Of de organisatoren er ook zo over denken, waag ik te betwijfelen, want de publieke belangstelling was, dankzij het mooie weer, verrassend hoog. De Military is en blijft een prachtig evenement en verdient toeschouwers die komen voor de paardensport en niet voor een goed glas wijn van het juiste jaar. Dus ook volgend jaar liever geen hondenweer.
Chris Walraven
