Gym op skole, dat had um mie neet ehoovd. De zweefduik was bie mie aalt mear ‘duik’ as ‘zweef’. En de kameröade ploagt mie nog met min ‘zwabberveutje’, dat ennigste moal dat ik der es nen bal met probeerden vort te treaden.
‘Ik zin muzikant,’ reup ik dan altied. ‘Ik mut repeteren. Dan he’j in dee poar vrieje uurkes gewoon ginnen kans um oe in ’n damp te jagen.’ Zonder drank gin klank, zeaden miene kapelbreurs ook nog es. En vuurwearde van ’n optreadensoavereenkomst was dat der good van ’t innemmen bie mos wean a’w kömmen met et töäterspul. Nen trompettist zonder fatsoenliken boek kan neet anzetten. En met ne tromme um ‘n hals zweet iej oe dom, en dat mu’j anvullen. ‘At et kalf neet wil zoepen, mu’j em ne muziekpette opzetten’ zeaden de boeren vroger al. En der is altied wal ne anleiding te bedenken um beer te drinken. Wat, temet a’k dissen column kloar hebbe za’k der mie toch es enen op döppen, jong. Hoh!
Doaroaver esprökken; ik zin ook nog es skriever. A’j ‘n helen dag met tekste en beeldsproake in ’n kop loopt te dreumen, kom iej gewoon neet an sporten too. Dan he’j gin tied um oewen borstcrawl te oefenen. Of te learen dribbelen as Jordan. Of um oe met lief en peard oaver van dee mikadopinnekes te smieten. Dan is et meeste wat iej an sport doot, oe verwonderen oaver de biezundere oetdrukkingen wat doarbie ontstoan zint.
Skrieven en beer drinken geet trouwens ook machtig samen. Wat van de grötste skrievers warren tegelieke ook de beste zoepers. As dat ne wedstried had ewest, stunden zee op de eerste stea. En juust duur de alkoholnevelen skreven ze misskien wal zo mooi. No’j et zo zegt, ik zal der mie nog es enen löstrekken voort.
En zo maken ik mie altied van allens wies. In ieder geval greep ik alle readen an um mer zo min meugelik te sporten. En zovölle meugelik te zoepen, dat ook. Een kratjen op zoaterdag, wol prima. A’j mer bietieds begint en stöadig volholdt. In wezen ook ne oard sport. Ach, en as et gezellig was: too jongs, ene wil nog wal.
Zo stund ik altied met twee-nul achter. Töt ik de dartig vuurbie gung en miezelf der op trappeerden dat ik stund te hechebalgen boavenan de trappe. En alle boksen en boezeroens akelig ekrumpen warren in de waske. Loat ik bie de businessclub non net nen dyslectischen personal trainer treffen. Hee kon machtig sporten mer nit skrieven, ikke krek andersumme. Sam-sam is mjam-mjam, zea Extince al. En zo mos ik der an geleuven. En dat heb ik eweten.
A’j mie vuur vief joar hadden ezegd dat ik nog es 130 kilo van de grond kon opkriegen, had ik oe vuur gek verkloard. En woer as ik oet gemak onder boavenstoande smoesjes altied anderen leute winnen, sport ik oeleu non allemoal de moeder. Mer ne zoepwedstried win ik neet mear. Iej könt neet oaveral in oetblinken.
Martin ter Denge
