Na het het ongeluk van mijn beide zonen Lesley en Sven op 22 juli 2003 heb ik veel interviews gegeven. Zoals de meeste mensen wel weten is er ook een boek verschenen, ‘Nooit meer zaterdag’, dat ik samen met journalist Rob Pietersen heb geschreven. Algemeen Dagblad, Telegraaf, Panorama, Voetbal International, Trouw, De Stentor: in veel kranten en bladen heeft het verhaal gestaan. Hugo Borst schreef er in zijn prachtige boek Vaders en Zonen ook een stuk over en alle aandacht was vooral voor mij erg belangrijk. Om te laten weten hoe geweldig Lesley en Sven waren en dat je leven in één tel verwoest kan worden.
Op een gegeven moment was ik wel klaar met die interviews, maar toch zal ik geen enkel ogenblik onbenut laten om Lesley en Sven te noemen en eren, want dat verdienen ze, mijn hele leven lang. Half januari kreeg ik een mail van Steven van de Hoeven met een verzoek voor een interview voor Nusport . Hij is drie jaar werkzaam als redacteur voor Feyenoord. Sinds 1 februari is hij ook in dienst bij Nusport. Het was geen standaardmail, want Steven gaf aan te weten wat tegenslag is. Hij was in zijn jeugdjaren sexueel misbruikt door zijn jeugdtrainer. Hij schreef hierover een autobiografisch boek dat in 2011 is uitgekomen, onder de titel ‘Je ogen verraden je.’
Drie weken geleden had ik het interview met de 28-jarige Steven en het ging natuurlijk niet alleen over voetbal. Ikzelf was vooral benieuwd naar zijn verhaal en waarom hij het boek heeft geschreven. Hij beloofde mij het boek op te sturen en ik heb het inmiddels uit. Een indrukwekkend verhaal waarin hij zichzelf niet spaart en waarin een pedosexueel op slinkse wijze een mannetje van twaalf jaar inpalmt en misbruikt.
Steven heeft het boek onder meer geschreven, omdat er in de kranten veel te lezen is over misbruik. Die berichten gaan vaak niet verder dan woonplaats, leeftijd van de kinderen en van de dader en eventueel de strafmaat. Nooit lees je hoe het zover heeft kunnen komen. Hoe zo’n proces van inpalmen verloopt, in dit geval van Steven, zijn familie en de voetbalclub waar de dader zijn jeugdtrainer was.
In het boek wordt inderdaad inzichtelijk hoe geraffineerd en gluiperig de pedosexueel te werk gaat en het vertrouwen wint van Steven en zijn omgeving. Steven werd gepaaid met eerst een Mars in de kantine later een broodje kroket. De volgende stap van de voetbaltrainer was Steven meenemen naar zijn favoriete club Feyenoord. De eerste keer in een bomvolle Kuip, het stadion, de wedstrijd, het maakte een enorme indruk op het jonge ventje.
Beetje bij beetje ging de pedosexueel steeds verder en het contact werd later lichamelijk en ontaardde zelfs in seks. Het is een boek dat iedere ouder eigenlijk zou moeten lezen: het is eerlijk opgeschreven, schokkend maar zeker ook leerzaam. Op dit moment gaat het goed met Steven, tien jaar is hij stil blijven staan in zijn ontwikkeling, schat hij.
Maar sinds een jaar of zes ziet hij weer toekomstperspectie. Het misbruik is een treurig en pijnlijk deel van zijn leven geweest maar het beheerst hem niet meer. Hij zegt de regie van zijn leven weer in handen te hebben en dat is bewonderingswaardig. Destijds was hij slachtoffer, tegenwoordig niet meer. Het zijn woorden van Steven die indruk op mij hebben gemaakt. Het boek ‘Je ogen verraden je’ is dan ook een echte aanrader….
Michel,Je zegt een aanrader.Ga het kopen