Eergisteren werd ik op Facebook blij verrast met deze foto uit 1978. Fred Degenhart, een oud-ploegmakker, stuurde deze foto en de herinneringen aan dit team kwamen spontaan boven. Dit is de B1 van SV Lelystad en later werd dit elftal de A1. Met dit gezelschap werden wij kampioen in beide leeftijdsklassen. Met de A1 kwamen we terecht in de hoofdklasse, waarin we onder meer tegen Haarlem,Volendam en Ajax speelden. Het was een prachtige tijd met jongens die allemaal heel goed konden voetballen. Volgens mij heeft iedereen het eerste van Lelystad gehaald. Aziz Doufikar, staand tweede van rechts, haalde ook het betaalde voetbal.
Ik kreeg een flashback toen ik deze foto zag. Als je goed kijkt, zie je dat er toen absoluut nog geen gekleurde voetbal- schoenen waren (alleen gekleurde strepen), gelukkig maar. De meesten speelden op de zwart-witte Adidas Van Hanegem. Een schoen die boven je enkels uitkwam, dat is nu ondenkbaar, maar wij vonden het geweldig.
Staand derde van links is Henk Lokhorst, een kiezelharde en snelle verdediger, maar een beetje blind. Henk schoot mij een keer, uit bij Huizen, een bal vol op de neus. Ik vergeet het nooit meer, ik kon niet verder spelen. Het bloed gutste eruit en ik heb drie dagen alles dubbel gezien. Wat was ik kwaad op Henkie zeg…
De jongen staand in het midden is Peter van der Horst. Een fantastische voetballer, maar mentaal een verhaal apart. Peter had een erg kort lontje en elke trainer of leider heeft het moeilijk met hem gehad. Hij liep regelmatig van de training af of kapte er zelfs tijdens een wedstrijd mee. Dan kreeg hij te weinig ballen of zei de trainer dat hij de bal moest afspelen in plaats van dat eeuwige pingelen. Met een wegwerpgebaar en een ‘rot toch op man’ nokte hij er dan gewoon mee, haha, typisch Peter.
Ach, zo heeft bijna elke speler op deze foto wel een verhaal en is het eigenlijk heel jammer dat er naast mij er geen enkele speler van dit team tegenwoordig bij Lelystad 4 speelt. Sommigen zie ik nog wel eens op de club, maar helaas: van het merendeel weet ik eigenlijk niet veel. Zo gaat het in het leven…
Deze mannen worden, als het goed is, in 2013 allemaal 50 jaar. Wat zou het mooi zijn als we dit met een reünie kunnen vieren…
Leuk stukje Michel en met alle leuke herinneringen die afgelopen weekend gepasseerd zijn was ik weer even terug in die heerlijke tijd. En wat betreft een voetbalreunie, ik hou me aanbevolen.